Σε ποιόν μιλάς
όταν μιλάς στον εαυτό σου;
Ποιος αποκρίνεται;
Αφού λείπεις.
"Θα βρέξει" λες, όταν φυσά μέσα σου.
Βροντά η σιωπή
μα εσύ δεν άστραψες ακόμη.
Εσύ το σύννεφο.Εσύ το δάκρυ.
Τα σημάδια εσύ.
Και τα σημεία των καιρών
Ποιά όχθη διάλεξες
και στέρεψε ο ποταμός;
Τι να ενώσει τώρα η γέφυρα;
Κι η βάρκα υπήρξε
ή το ναυάγιο μόνο;
Γη τίποτα δεν φύτρωσες
με χρώμα έρωτα
και υπομονή πλάτανου.
όταν μιλάς στον εαυτό σου;
Ποιος αποκρίνεται;
Αφού λείπεις.
"Θα βρέξει" λες, όταν φυσά μέσα σου.
Βροντά η σιωπή
μα εσύ δεν άστραψες ακόμη.
Εσύ το σύννεφο.Εσύ το δάκρυ.
Τα σημάδια εσύ.
Και τα σημεία των καιρών
Ποιά όχθη διάλεξες
και στέρεψε ο ποταμός;
Τι να ενώσει τώρα η γέφυρα;
Κι η βάρκα υπήρξε
ή το ναυάγιο μόνο;
Γη τίποτα δεν φύτρωσες
με χρώμα έρωτα
και υπομονή πλάτανου.
Φωτο ηλιοβασίλεμα Μόλυβος Λέσβου
Εσύ το σύννεφο. Εσύ το δάκρυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα σημάδια εσύ.
Και τα σημεία των καιρών...
Ψαξε τον ερωτα στο τσιμεντο της Αυγουστατικης Αθηνας, φυτρωνει στις γκριζες τις καρδιες..........και υπομονη ιωβια της αποκαταστασης των αλλοτριων αισθηματων...τεινουσα εις πολυποθητον μικροαστισμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγορα μια σκηνη των 2 ευρω στα Carrefour, μια σκηνη που δε θα στηθει ποτέ, πινω μια φτηνη μπυρα, μολις 37 λεπτων, μα ακομη δεν εγκατελειψα το ονειρο.
Στην οχθη του ονειρου, στερευουν τα ποταμια?
Και θυμαμαι τον Μολυβο το 2005, απο τοτε εχω να παω διακοπες, φιλε μου.......μα κι εκεινα τα γλυκα του Τσαλικη στην Πετρα?
Απο την οχθη του ονειρου, χαιρετισματα!!!!!!!!!!!!!
"Θα βρέξει" λες, όταν φυσά μέσα σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒροντά η σιωπή
μα εσύ δεν άστραψες ακόμη.
Υποκλίνομαι μπροστά στη δύναμη των λέξεων σου.
Ποιητή μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήπού βρίσκεσαι? Στη Λέσβο?
Hλιοβασίλεμα στο Μόλυβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ποίηση μοναδική!
"Κι η βάρκα υπήρξε
ή το ναυάγιο μόνο;"
Μαγεία σκέτη!
Είμαι στο νησί από χθες.
Αν βρεθείς Αγιάσο, στείλε μήνυμα!
Να πιούμε κανένα ουζέλι! Θα χαρώ πολύ!!
:)))
Ρε καμάρι 'μ... αφού δεν άστραψε ακόμη κι αφού εσύ το σύννεφο εσύ το δάκρυ εσύ τα σημάδια (εκείνο τα σημεία των καιρών τι τούθελες;)...πάνε πιε κανά ουζέλι και θα γένει :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΆιντε!
τελικά μ αρέσει να περνώ απ αυτή τη γειτονιά...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Θα βρέξει" λες, όταν φυσά μέσα σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒροντά η σιωπή
μα εσύ δεν άστραψες ακόμη.
εμ, όταν "αστράψεις" είναι τα ζόρια!
;)
(υπέροχο το ηλιοβασίλεμα, όπου κι αν είσαι -μα στα νησιά ακόμα πιο καλά, και σε αγαπημένο νησί, το καλύτερο)
Να περνάς καλά
Φιλιά :))
σε διάβασα και ήθελα να σου πω ότι έγινα πέτρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήπέτρα στο κρεβάτι ενός ποταμού που έχει φύγει ολόκληρος για τη θάλασσα, και μ'έχει αφήσει πίσω του γαληνεμένη, χωρίς πια γωνία καμμιά, χωρίς έφεση να συναντηθώ μ'άλλες πέτρες, ούτε πια την επιθυμία να κρατήσω πόδια που θα με πατήσουν.
είμαι πια ευχαριστημένη όταν όλα φεύγουν, όταν χορτάρι μόνο που και που αγγίζει, ανάλογα με τις εποχές, τους τοίχους μου.
γιατί, ξέρεις εσύ, μια πέτρα ζει μέσα στους τοίχους της. στο κέντρο της δροσιά και νερό. λιμνάζον ύδωρ ζωντανό που δε μιλά σε κανέναν.
σιωπηλή ανεμότρατα -καλέ τρελάθηκες; μα ναι, δεν το ήξερες;- στο κέντρο μιας στρογγυλεμένης πέτρας.
ανεβάζει στη μνήμη τη δροσιά του ποταμού και τη γη του ηλιακού πυρός. ανάφτει με τρικυμίες και κροταλίσματα χειμάρου τις μνήμες έως ότου σωπάσουν όλα. τότε κοιμάται.
μετά κάποιο ταπεινό χόρτο λέει καλημέρα
και η πέτρα συνεχίζει να ζει.
καλημέρα άλλε. στην τήνο είχα κάνει έναν περίπατο μέσα σε χείμαρρο. στα δεκατέσσερά μου. τότε που άναβε ο έρωτας χωρίς όνομα. ταυτίστηκα μ'εκείνες εκεί τις πέτρες
και τώρα δεν ξέρω γιατί, εσύ τις ανέσυρες με το κείμενό σου.
να περνάς καλά.
να περνάς,
να φεύγεις,
να ταξιδεύεις.
την καλημέρα μου.
Όταν μιλάς στον εαυτό σου, δεν αποκρίνεται, όχι επειδή λείπει αλλά επειδή σιωπά συνειδητά σ' έναν αντίλογο αδίστακτο, συνήθως...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είμαι για μεγάλες ρητορείες, μόλις ανακάλυψα 4 μέρες διακοπών, για έναν ολόκληρο χειμώνα!
Ελπίζω να σας βρω όταν γυρίσω,
έχετε τόσα να μου πείτε...
Mοναχικά και πικρά...ευχομαι οχι για παντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήτην καλησπερα μου
κι όμως πολλοί θα ισχυρίζονταν -κι ανάμεσά τους και ποιητές, ακριβώς το αντίθετο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη γη ό,τι "φυτρώνει" και ό,τι μπορεί να εμπνεύσει τον έρωτα με πολύ υπομονή έχει "φιαχτεί".
Η γη τίποτα δεν δημιούργησε "εν μία νυκτί" και αυτό ακριβώς είναι που κάνει τα δημιουργήματά της πολύτιμα.
Μα και πέρα απ' αυτήν, ο ήλιος, το φεγγάρι ως σύμβολα σταθερότητας και συνέχειας, ενέπνευσαν ανθρώπους και ανθρώπους που "ενώπιόν τους" εξέφρασαν ή ορκίστηκαν αγάπη.
Βέβαια καθένας έχει το δικό τρόπο και τα δικά του μέσα για να "μετρά" την υπομονή, τις αντιφάσεις, τις αναντιστοιχίες, την σταθερότητα ωστόσο και αυτό είναι μέσα στο παιχνίδι. Του έρωτα και της ζωής βεβαίως.
Και ίσως "νομίζουμε" πως στέρεψε ο ποταμός ή πως η βάρκα δεν υπήρξε ποτέ αλλα μόνο το ναυάγιο...
Και ίσως η συνομιλία με τον εαυτό μας μόνο δεν βοηθά για να καταλαβαίνουμε...
Χρειάζεται και κάποιος για να απαντά.
Άστατος καιρός; Δεν νομίζω αγαπητέ. Με κύματα ποίησης απλώς. Ας μην επαναληφθώ.Έχετε την ποίηση μέσα σας.Είναι όμορφο να την βγάζετε και προς εμάς
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν οι λέξεις πέσουν στα χέρια σου και τις βάλεις στη σειρά, δεν μιλάς μόνο στον εαυτό σου. Σημαδεύεις τη καρδιά μας. Και την πετυχαίνεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα περνάς καλά
να σου φυσάς
να σου μιλάς...
Κι εσύ στη Λέσβο!
ΑπάντησηΔιαγραφή:)))))
@ Τέρας και κέρατο μαζί
ΑπάντησηΔιαγραφήΆφησες πάλι τα σημάδια σου. Ελπίζω να περνάς καλά και μουσικά όπου είσαι.
@ Λου
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν χρειάζεται να ψάχνεις τον έρωτα. Πουθενά.Ποτέ.Αυτός ξέρει, το δρόμο και τον τρόπο. Αν και νομίζω πως τελικώς είναι ένας απατεώνας που σκοπό έχει να εμπνέει ποιητές και συγγραφείς. Λοιπόν επέστρεψα από τον Μόλυβο. Μετά από 25 χρόνια, έζησα όπως τότε. Μαθητής, έφηβος,χωρίς λογαριασμούς,χωρίς υποσχέσεις. Απ την Πέτρα απλώς πέρασα. Δεν προλάβαινα Λου μου. Δεν προλάβαινα. Τώρα μου φαίνεται πως την σκηνή την έχω και εγώ. Και όταν με βαραίνει ο μικροαστισμός, μπαίνω μέσα και χάνομαι.Στη λάθος όχθη πάντα..
@ Ανασαιμιά
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ ευχαριστώ πολύ. Ελπίζω να περνάς καλά γι αυτό και λείπεις. Το πρωί πίνω καφέ με την Ρεμπόυτσικα στο μπλογκ σου.
@ Μερόπη
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα στη Λέσβο βρίσκομαι όπου και αν είμαι. Και όταν γράφω είμαι ή στην Αποθήκα ή στην αρχαία Πύρρα. Έχω κουσούρια βλέπεις
@ Μαριάννα
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρογραμμάτιζα επίσκεψη στην Αγιάσο αλλά ακριβώς το ούζο (το πολύ ούζο) ήταν ο λόγος που δεν ήρθα. Πες ότι το ήπιαμε
@ Ρούλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ προτροπή σου πραγματικότητα. Ήπια ότι έβγαλε ο Πιτσιλαδής, ο Αρβανίτης, η Ευτέρπη Γαληνού και ο Σπέντζας σε ούζο το 2008
@ Τρυφό
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μένα μου αρέσει οταν περνάς απ τη γειτονιά. Σ ευχαριστώ
@ Νατασσάκι
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς πούμε πως το ποίημα είναι και για μένα. Και ίσως αστράψω κάποια στιγμή...Το ηλιοβασίλεμα στο Μόλυβο είναι όμορφο αλλά καλύτερο είναι στο Πετρί, το Σίγρι και πάνω από το Σκαλοχώρι με θέα την Αρχαία Άντισσα (θα διαφωνήσει ο Μηθυμναίος αλλά...)
@ Abttha
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν Ελένη μου, ο έρωτας χωρίς όνομα τις χρειάζεται τις πέτρες για να χτίσει τους τοίχους του. Ή για να πετροβολήσει. Καμιά φορά γίνεται και ο ίδιος πέτρα. Ζει λοιπόν η πέτρα. Και σκύβεις και την παίρνεις λέγοντας "μια πέτρα". Τόσο απλά
@ Spy
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν μιλάς στον εαυτό σου τα πράγματα είναι δύσκολα. Δεν υπάρχουν μάρτυρες, ούτε δικαιολογίες. Καλή επιστροφή
@ Φαραόνα
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε μοναχικά ούτε πικρά. Ανθρώπινα και αυτογνωστικά.Σαν την ώρα που κάνεις τα όμορφα κοσμηματά σου
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Καινούρια μέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ διαλεκτική σου είναι κάτι που δεν μου είναι άγνωστο. Και όπως ξέρεις καλά δεν είμαι αυτός που θα επιχειρηματολογήσω ενάντιά της. Μόνο ρε γαμώτο προτιμώ μερικές φορές να είναι ένας σιωπηλός κανόνας της ζωής και όχι ένας απολογητικός. Ούτε καν επεξηγηματικός. πώς έλεγε ο Μαγιακόφσκι (αυτό σίγουρα το θυμάσαι) "η τέχνη δεν πρέπει να αντανακλά σαν τον καθρέφτη μα σαν φακός να μεγενθύνει" Ε, ναι είχες δίκιο τότε. Μπορεί και τώρα...
@ από ένστικτο
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια μια ακόμη φορά ευχαριστώ
@ Κούκος
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε μεγαλία ευκολία επιστρέφω και για σένα το δικό σου σχόλιο. Ελπίζω να είσαι στο νησί
@ Genna
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα τηρήσω την προτροπή σου να είσαι σίγουρη. Σε ευχαριστώ
@ Μάμμα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα που έμαθα πως δεν παντρεύτηκες πήγα στη Λέσβο απ τη χαρά μου...
kalhspera..
ΑπάντησηΔιαγραφήendiaferon to poihma
kai to iliovasilema fovero