Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας, οι δημοσιογράφοι που παραβρέθηκαν στην συνέντευξη τύπου της ομάδας κολύμβησης της Ανατολικής Γερμανίας, είχαν σοκαριστεί από την εμφάνιση των κολυμβητριών. Είχαν όλες σχεδόν γένια και μίλαγαν σαν βαρύτονοι. Όταν έθεσαν την λογική ερώτηση "τι συμβαίνει" στον προπονητή τους, εκείνος αφοπλιστικά απάντησε "εδώ ήρθαμε για να κολυμπήσουμε και όχι για να τραγουδήσουμε"
Οι περισσότερες από τις κοπέλες αυτές, όπως και πολλές υπεραθλήτριες του σοσιαλιστικού μπλόκ, σήμερα είναι ζωντανοί νεκροί από τα αναβολικά.
Το 1999, η Φλόρενς Γκρίφιθ, η εκκεντρική Αμερικανίδα αθλήτρια με το μυικό σύστημα ταύρου και την επιτάχυνση μιας Φεράρι, πέθανε στα 39 της, από ανακοπή καρδιάς. Ήταν κοινό μυστικό, πως οι επιδόσεις της Γκρίφιθ και ο θάνατός της, ήταν αποτέλεσμα χρήσης αναβολικών. Δεν ανιχνεύθηκαν ποτέ. Σήμερα πια, ο πρώην σύζυγός της, άφησε να εννοηθεί, πως η εκκεντρική Γκρίφιθ, με τα νύχια 15 εκατοστών στα οποία ζωγράφιζε την αστερόεσα, έκρυβε ούρα άλλου ανθρώπου σε σακουλάκι μέσα στον κόλπο της. Όταν οι γιατροί της ζητούσαν δείγμα ούρων, χρησιμοποιούσε τα μακριά της νύχια, για να σπάσει το σακουλάκι με τα "καθαρά" ούρα, που έκρυβε μέσα της.
Τα αναβολικά χρησιμοποιήθηκαν από τους Ανατολικούς για να φτιάξουν υπεραθλητές, που θα χάριζαν αίγλη και θα υπονοούσαν την ιδεολογική ανωτερότητα του συστήματός τους. Αθλητές σημαίες του σοσιαλισμού.
Η Δύση χρησιμοποίησε τα αναβολικά, για να φτιάξει υπεραθλητές, γρανάζια μιας αγοράς. Και συνεχίζει να το κάνει.
Η περίπτωση του Ιακώβου και των 11 ελλήνων αθλητών δεν πρέπει να παραξενεύει κανέναν. Το ερώτημα δεν είναι αν οι αθλητές παίρνουν αναβολικά, αλλά ποια θα πάρουν ώστε να μην ανιχνεύονται. Όταν κατέρευσε το ανατολικό μπλοκ, τα υπερφάρμακα ήρθαν και στην Ελλάδα. Αθλητές, φτωχά παιδιά, δέχθηκαν να ρισκάρουν τη μίζερη ζωή τους με αντάλλαγμα μια ζωή με χρήμα, αναγνώριση και εθνική υπόσταση. Άνθρωποι που δεν ήξεραν μια λέξη ελληνικά, ονομάστηκαν έλληνες, και εμείς ήμασταν εθνικά υπερήφανοι.
Δυστυχώς αυτοί που θεοποιήθηκαν, θα εισπράξουν τώρα τη χλεύη. Έτσι είναι το σύστημα. Ανθρωποφάγο και υποκριτικό. Μοιάζει με το σπαρτιατικό σύστημα, όπου επιτρεπόταν να κλέψεις, αλλά δεν έπρεπε να σε βρούν.
Το πρόβλημα δεν είναι η χρήση αναβολικών. Το πρόβλημα είναι πως στην καθημερινότητά μας αποδεχόμαστε το ντοπάρισμα. Πιτσιρικάδες στα σχολικά πρωταθλήματα, παίρνουν αναβολικά που τους δίνουν οι ίδιοι οι γονείς. Έχω ακούσει γυναίκες να ζητάνε από γιατρούς ένα μαγικό χάπι για να αδυνατίσουν και άντρες να εκλιπαρούν για ένα λιποδιαλύτη για να αποκτήσουν τους κοιλιακούς του Σάκη. Προσθέστε σε όλα αυτά "χάπια ευτυχίας", μη προβληματισμού, ανόητης χαράς...
Αυτή είναι η επικίνδυνη ντόπα. Η αποδοχή πως μπορούμε να επιτρέψουμε στον εαυτό μας τα πάντα, αρκεί να μην έχουν κόπο, ακόμη και τα επικίνδυνα, για να γίνουμε αυτό που ονειρευόμαστε. Αυτόματα.Το συμπέρασμα πως δεν φταίμε εμείς, αλλά η πραγματικότητα.
18 σχόλια:
"Η αποδοχή πως μπορούμε να επιτρέψουμε στον εαυτό μας τα πάντα, αρκεί να μην έχουν κόπο, ακόμη και τα επικίνδυνα, για να γίνουμε αυτό που ονειρευόμαστε. Αυτόματα."
Οσον αφορά την ντόπα του καθημερινού ανθρώπου θα συμφωνησω.Και για τους Αμερικανούς αθλητές ισχύει αυτό που λες περι γραναζιών αγοράς.Για τη δικη μας ντρημ τημ ομως πρόκειται περι κομματικού-κρατικού σχεδιασμού που εξυπηρετουσε την δημιουργία της πλαστης εικονας μιας ισχυρής Ελλάδας πάνω στην οποία χτιστηκαν πολιτικες καριέρες,δημιουργήθηκαν μύθοι υπερ-ικανών στελεχών ωστε να δοθεί η εντύπωση οτι ολα βαίνουν οπως στους αγωνιστικους στιβους,ενω καποιοι επωφελούνταν σε βαρος ολων.
Και ακομα και αν οι αθλητες της αρσης επωφεληθηκαν με τους ορους του σταρ-συστεμ,αυτό ηταν παράπλευρη ωφέλεια,και πάντως οχι η αιτία.
Επιπλεον τοσο στην αρση βαρών όσο και στον στιβο τα αναβολικά δεν δίνουν ενα άκοπο προβάδισμα,αλλά επιτρέπουν στον αθλητή να καταβάλλει υπεράνθρωπες προσπαθειες στην προπόνηση,ώστε ν'αποκτησει το αβαντάζ.
Το δυσκολο θεμα είναι πως μπορει κανείς να πορευτεί καθαρός μέσα σ'ενα γενικά βρώμικο συστημα...ειδικά αν έχει την "υποχρέωση" να αυτοανακηρυσσεται θεματοφύλακας των ιερών αξιών του ολυμπισμού...
Μια μικρή διόρθωση.Το σακουλάκι με τα ούρα μπορούσε να τό βάλει στον κόλπο της και όχι βέβαια στην μήτρα της !
Ακόμα ένα άλλο κόλπο που λέγεται ότι έκαναν με τα ούρα όταν περίμεναν την σειρά τους για εξέταση ήταν να αδειάζουν την κύστη τους και με καθετήρα να βαζουν ξένα και καθαρά ούρα.
Στο παρελθόν ο γνωστός Ταρζάν είχε βγάλει ένα αρσιβαρίστα που είχε πεί ότι του έδωσαν αναβολικά.
Δεν υπήρξε δεύτερη εκπομπή παρά το πιασάρικο θέμα.
Το έπνιξαν με εντολή άνωθεν;
Φαίνεται πως στις μέρες μας κυριαρχεί ... "ο Σπαρτιατικός ηθικός κώδικας"
Αμαν πια:-) με τους Αθηναίους!!
---------------------------@
"Και ακομα και αν οι αθλητες της αρσης επωφεληθηκαν με τους ορους του σταρ-συστεμ,αυτό ηταν παράπλευρη ωφέλεια,και πάντως οχι η αιτία."
η αιτία square ίσως να είναι η "παράπλευρη αφέλεια" του μπανιστιριτζή τηλεθεατή -εθελοντή ο οποίος μέσα στην έκσταση του δεν παρατηρεί ότι τα μάγουλα των σπρίντερς κουνιούνται σαν να είναι σε μοτοσυκλέτα και τα φυσάει αέρας.
Ούτε και τους όρχεις τους, που παρά το σπασουάρ, κουνιούνται και περιστρέφονται στην κάτω περιοχή της κοιλιάς ανεξέλεγκτα
ίσως γιατί εκείνη την ώρα, φαίνεται, κουνιούνται οι προικισμένοι εθνικοί τους όρχεις!!
Και η Αμνησία της πολιτείας που ξαναδίνει την θέση του αρχιπροπονητή στον Ιακώβου παρ' οτι πιο κοντά (στο προηγούμενο σκάνδαλο)δεν ήταν δυνατόν να βρεθεί κάποιος.
Λέω ίσως γιατί μπορεί να φταίει και ο ίδιος ο αθλητής... στο κάτω κάτω όσο και αν είναι εξειδικευμένη η καριέρα του στο ίδιο σύστημα ζούμε τις ίδιες προκλήσεις δεχόμαστε.
καλησπέρα
Ωραίο το κείμενό σου, αλλά δεν το εμπέδωσα γιατί έχω πάρει λίγη ντόπα να τρέξω αύριο δίπλα στους ποδηλάτες. Η απάντηση προς όλα αυτά τα εξυπνοπούλια των αναβολικών είναι: χρειάζεστε ψυχαναλυτή και, επίσης, "να 'ναι και βρεγμένο το σανίδι".
Μικρός αγαπούσα το στίβο. Ημουν μάλιστα ένας απο τους καλύτερους σπρίντερς του σχολείου μου. Κατάφερα σε κάποια στιγμή στη σύντομη αθλητική ζωή μου να φέρω και τον χρόνο των 12.xx στα 100 μέτρα (ανεπίσημα). Παρακολουθούσα στενά το άθλημα των 100 μέτρων. Ακόμα μ'αρέσει. Εγώ δεν προχώρησα σαν αθλητής, αλλά θυμάμαι με θαυμασμό τον Ρώσο Μπορζώφ, παιδικό μου ίνδαλμα και παγκόσμιο πρωταθλητή.
Οταν κάποτε είδα τον Ben Johnson (Ολ. Σεούλ), να καλύπτει τα 100 μέτρα σε 9.79, μου ήρθε να γελάσω. Με την επιτάχυνση που είχε ο άνθρωπος, αν δεν χρειαζόταν να τερματίσει, τα επόμενα 100 θα τα έκανε ακόμα λιγότερο! Σκέτος κινητήρας. Οταν του αφαίρεσαν το μετάλλιο, οι ίδιος δήλωσε πως "όλοι όσοι κερδίζουν χρυσά μετάλλια, δεν είναι καθαροί".
http://www.cbc.ca/story/sports/national/2004/12/08/Sports/benjohnson041208.html
Συμφωνώ απόλυτα με τις παρατηρήσεις του πόστ. Πρόκειται όπως λέει και ο squarelogic για σύστημα στηριγμένο και σχεδιασμένο απο ψηλά.
«Αυτή είναι η επικίνδυνη ντόπα. Το συμπέρασμα πως δεν φταίμε εμείς, αλλά η πραγματικότητα.»
Επαναλαμβάνω την τελευταία φράση του squarelogic:
"Το δυσκολο θεμα είναι πως μπορει κανείς να πορευτεί καθαρός μέσα σ'ενα γενικά βρώμικο συστημα...ειδικά αν έχει την "υποχρέωση" να αυτοανακηρυσσεται θεματοφύλακας των ιερών αξιών του ολυμπισμού...".
Αυτό τα λέει όλα! Τα πάντα θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους και της αγοράς!! Ακόμα και οι ζωές!!...
@ square προφανώς το ερώτημα είναι πώς θα πορευτείς καθαρός στη σαπίλα.Και δεν αφορά μόνο τον αθλητισμό. Τα αναβολικά δεν παρασκευάζονται σε εργαστήρια καταγώγια από τρελούς επιστήμονες. Είναι μια βιομηχανία που στηρίζει τη βιομηχανία του θεάματος. Στη χώρα μας στήθηκαν πραγματικά πολιτικές καριέρες, και δημιουργήθηκαν παγώνια της χημικής εθνικής υπερηφάνειας. Με ενοχλεί αφάνταστα το επιχείρημα που χρησιμοποιούν "μα το κάνουν όλοι" ενώ βολεύονται αυτοί
@ Αθεόφοβε. Στον κόλπο βεβαίως το μεγάλο κόλπο. Για τον Ταρζάν έχει επίσης δίκιο. Τον ακούω δύο μέρες να επιχειρηματολογεί υπέρ του λάθους του γιατρού. Γελιότητες προφανώς επικερδείς
@ Ψουξ. Είναι και βλάκες. Ήξεραν πως ο Ιακώβου είναι στο στόχαστρο, αλλά ήθελαν "λίγο ακόμη". Ο εξευτελισμός τ'ωρα θα μεταφερθεί στον Ιακώβου. Αυτοί "δεν ξέρουν τίποτα" . Όπως πάντα
@ Γκρέμι Όσοι πα΄ρνουν αναβολικά χάνουν το παιχνίδι από την ώρα που ξεκινάνε. Μπάινουν στη λογική πως αυτό είναι ο αθλητισμός. Όπως ακριβώς ο αιθίοπας ξυπόλητος αθλητής πιστεύει πως αθλητισμός είναι να τρέχει ξυπόλυτος
@ Locus Δυστυχώς τα αναβολικά δεν υπάρχουν μόνο στα Ολυμπιακά γυμναστήρια. Γιατροί και προπονητές ξεκινάνε από τα σχολικά πρωταθλήματα. Μου εξομολογήθηκε φίλος που ο γιός του κάνει πρωταθλητισμό, πως του είπαν καθαρά "ή παίρνει το παιδί ή τελειώνει εδώ η καριέρα του" Και η λέξη καριέρα σήμερα είναι πολύ ισχυρό κίνητρο. Και ταυτισμένο επικοινωνιακά με την ευτυχία
@ Τέρας να είσαι καλά με το τραγουδάκι. Οι άλλοι φταίνε. Στο λέει ο άλλος
@ Μαριάννα
Πάντα υπάρχουν αυτοί που είναι έτοιμοι να θυσιάσουν για το κέρδος. Πάντα συνέβαινε. Αυτό που τους εμποδίζει κάθε φορά ή τους αποθρασύνει είναι η αντίδραση της κοινωνίας
Καλημέρα Άλλε :-)
Στόχευσες πιστεύω στην καρδιά του προβλήματος με την τελευταία σου παράγραφο.
Αν σκεφτούμε τι "ντόπα" πέφτει καθημερινά από τα ΜΜΕ, από τα έντυπα, ίσως και να εντοπίσουμε τους ενόχους.
Είναι κρίμα γι' αυτά τα νέα παιδιά, τους αθλητές, στην αρχή ακόμη της αθλητικής τους πορείας να είναι "ντοπαρισμένα" με τη νίκη, μα κάθε τρόπο.
Να φτάσουμε δηλαδή στη βαρβαρότητα των αθλητριών του στίβου των πρώην χωρών του ανατολικού μπλοκ, που τους επέβαλλαν να μείνουν έγκυες για να αυξάνονται οι αποδόσεις τους;
Τελικά αντί να μάθουμε, μιμούμαστε.
Άλλε μου,
ένα πουλάκι μου είπε ότι ήσουν Λονδίνο;;
Στο θέμα μας τώρα. Έπρεπε από τότε που οι Θάνου - Κεντέρης μας έκαναν διεθνώς ρεζίλι να λάβουμε δραστικά μέτρα και όχι να τους χαϊδεύουμε. Ήμουν στο Ολυμπιακό Στάδιο όταν υποτίθεται ότι θα έτρεχε ο Κεντέρης (είχα βγάλει το εισιτήριο από νωρίς για να τον θαυμάσω Τρομάρα του). Εν τω μεταξύ ξέσπασε το σκάνδαλο και στα μάτια μου τόσο αυτός όσο και η Θάνου έπεσαν κατακόρυφα. Νόμιζα ότι και η πλειοψηφία του κόσμου έτρεφε τα ίδια αισθήματα με μένα. Προς οδυνηρή μου όμως έκπληξη στο Ολυμπιακό στάδιο μια μεγάλη μερίδα των Ελλήνων φώναζαν το όνομα του Κεντέρη και χειροκροτούσαν και δεν άφηναν να αρχίσει ο αγώνας δρόμου που υποτίθεται θα λάμβανε μέρος. Ντροπιάστηκα....
Όσο για την (τότε) Ανατολική Γερμανία τι να πω;; Θυμάμαι μια αθλήτρια που από τα αναβολικά έγινε άντρας και τελικά άλλαξε και χειρουργικά φύλο. Μετά μετάνιωσε και ήθελε να ξαναγίνει γυναίκα κοκ. Άστα κατέστρεψαν τις ζωές του για ένα ψέμα...
-@ Προς Αθεόφοβο,
ο αρσιβαρίστας που είχε βγει τότε στη Ζούγκλα του Ταρζάν ξαναβγήκε τώρα στα δελτία Ειδήσεων. Κωνσταντινίδης λέγεται. Και επανέλαβε αυτά που είπε τότε και τον θεώρησαν αντεθνικό....
Πρωταθλητισμός χωρίς ντόπα δεν υφίσταται. Περί ξεφτίλας τώρα ο λόγος. Ή ξεφτιλισμένος ως τελευταίος και "καθαρός" ή ξεφτιλισμένος ως πρώτος και (πιασμένος) ντοπαρισμένος.
Συνεπώς? Πρωταθλητισμός ίσον επιλογή ξεφτίλας. Δημοκρατικές διαδικασίες πάνω απ' όλα.
Πες τα βρε άλλε. στις εφημερίδες γιατί δεν τα γράφουν ποτέ έτσι ακριβώς?
Όταν ο Πύρρος Δήμας ήρθε από την Αλβανία(άντε, τη Βόρειο Ήπειρο), στο λεωφορείο κρατιόταν με τα δυό του χέρια από τις χειρολαβές για να μην τον κατηγορήσουν για κλέφτη-σύμφωνα με δήλωση που ο ίδιος έκανε όταν πια είχε γίνει διάσημος.
Αν δεν ακολουθούσε τις συμβουλές του Ιακώβου (τις όποιες συμβουλές…), σήμερα δεν θα ήταν αξιωματικός του στρατού (τι βαθμό φέρει, αλήθεια;) αλλά -το πιθανότερο- θα δούλευε στην οικοδομή και θα μετακινιόταν ακόμα με το λεωφορείο,έχοντας και τα δυό του χέρια στην ανάταση κρατώντας τiς χειρολαβές…
Τι θέλει να πει ο ποιητής;
Όχι πολλά, ούτε δύσκολες έννοιες…
Η αρρώστια είναι προτιμότερη μέσα σε παλάτι παρά σε μια καλύβα!
Τα υπόλοιπα, είναι για εκείνους που θέλουν να πιστεύουν πως μπορεί κάποιος χωρίς ντόπα να κερδίσει μετάλλιο.!!!
Ακόμα και οι αρχαίοι Έλληνες που αγωνιζόταν για ¨ένα δάφνινο στεφάνι¨ είχαν τα δικά τους ¨παρασκευάσματα¨ που τους βοηθούσαν στον πρωταθλητισμό.
Γιατί στον ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟ χρειάζεσαι ΚΑΙ τα υποκατάστατα, στον ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ μόνο μεράκι…
Με την τελευαταία σου παραγραφο τα είπες ολα. Ζούμε την εποχή της ήσσονος προσπάθειας.
Πολύ μου άρεσε. Αντικειμενικό, αιχμηρό κι εμπεριστατωμένο. Θα ήθελα να δω και μερικά παλιότερα κάποια στιγμή. Και ναι, σε αυτή τη χώρα - και όχι μόνο - πρέπει να λέγονται και τα αυτονόητα.
Δίκιο, δίκιο και δίκιο.
Δημοσίευση σχολίου