Σάββατο 12 Απριλίου 2008

ΝΤΥΣΟΥ


Στα ίδια

Όμοια γυμνών λαιμών

Που ανατριχιάζουν

Με την πιθανότητα του έρωτα

Κάνουμε πράξεις αιώνες τώρα

Όμοια, ομοίων πολλών

Ξένων

Με συγγένειες μνήμης

Εσείς που δεν γνωρίζεστε

Κοιμηθήκατε κάτω απ το ίδιο σκοτάδι

Με τα σημάδια στην κοιλιά

Με την ελιά στο στήθος

Με την ντροπή

Πριν πετάξει τα ρούχα

Γυμνή η αλήθεια

Μόλις σηκώθηκε απ το κρεββάτι

Ντύσου

6 σχόλια:

Βάσσια είπε...

Καταπληκτικό!!!!

Ρεαλισμός και ποίηση.

:-)

Μία πτυχή σου που μαγεύει Άλλε.

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

"Εσείς που δεν γνωρίζεστε
Κοιμηθήκατε κάτω απ το ίδιο σκοτάδι"

"Γυμνή η αλήθεια"

Καλημέρα :)

Βάσκες είπε...

Ένα μεγάλο ευχαριστώ.

Πολύ όμορφο.

Ανώνυμος είπε...

Άλλε όπως γράφω στο σχόλιό μου στο άλλο σου ποίημα πιο κάτω, μου αρέσει η ποίησή σου και ζηλεύω τη σχέση σου με τις γυναίκες. Αλλά ομολογώ πως τη φοβάμαι κιόλας

νατασσΆκι είπε...

Γυμνή η αλήθεια
Μόλις σηκώθηκε απ το κρεββάτι


πολύ όμορφο!
:)

Καλό βράδυ

Κούκος είπε...

Αυτή η "άλλη" σου πλευρά
πολύ μου αρέσει...