Στα ίδια
Όμοια γυμνών λαιμών
Που ανατριχιάζουν
Με την πιθανότητα του έρωτα
Κάνουμε πράξεις αιώνες τώρα
Όμοια, ομοίων πολλών
Ξένων
Με συγγένειες μνήμης
Εσείς που δεν γνωρίζεστε
Κοιμηθήκατε κάτω απ το ίδιο σκοτάδι
Με τα σημάδια στην κοιλιά
Με την ελιά στο στήθος
Με την ντροπή
Πριν πετάξει τα ρούχα
Γυμνή η αλήθεια
Μόλις σηκώθηκε απ το κρεββάτι
Ντύσου
6 σχόλια:
Καταπληκτικό!!!!
Ρεαλισμός και ποίηση.
:-)
Μία πτυχή σου που μαγεύει Άλλε.
"Εσείς που δεν γνωρίζεστε
Κοιμηθήκατε κάτω απ το ίδιο σκοτάδι"
"Γυμνή η αλήθεια"
Καλημέρα :)
Ένα μεγάλο ευχαριστώ.
Πολύ όμορφο.
Άλλε όπως γράφω στο σχόλιό μου στο άλλο σου ποίημα πιο κάτω, μου αρέσει η ποίησή σου και ζηλεύω τη σχέση σου με τις γυναίκες. Αλλά ομολογώ πως τη φοβάμαι κιόλας
Γυμνή η αλήθεια
Μόλις σηκώθηκε απ το κρεββάτι
πολύ όμορφο!
:)
Καλό βράδυ
Αυτή η "άλλη" σου πλευρά
πολύ μου αρέσει...
Δημοσίευση σχολίου