Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2008

ΚΑΙ Η ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙ


Δεν συμμετέχω σε μπλογκοπαίχνιδα. Αλλά αυτή τη φορά με κάλεσε η Ανασαιμιά .
Υποψιάστηκε όπως έγραψε, πως σε αυτό θα δεχθώ να μπω. Και είχε δίκιο. Το παιχνίδι λέγεται
"παιχνίδι συγκίνησης από οποιοδήποτε λόγο". Πρέπει να αναρτήσεις ένα κείμενο,βίντεο, στίχο, τραγούδι που σου προκαλεί συγκίνηση, χωρίς απαραίτητα να εξηγήσεις το λόγο. Διάλεξα ένα κείμενο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ADDRESS πριν από καιρό. Είναι το κείμενο ενός πολεμικού ανταποκριτή στη Βαγδάτη. Είναι ο δικός του πόλεμος. Αυτοί οι πόλεμοι συνήθως δεν φτάνουν στο γυαλί...

ΝΥΧΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ

Τα νεύρα μας είναι σπασμένα. Να αρχίσει γαμώτο να τελειώνουμε. Να τρέξει η αδρεναλίνη να μας λυτρώσει. Να κλείσουμε τους λογαριασμούς μας με το φόβο και να αρχίσουμε κάτι να κάνουμε. Αυτή η αναμονή είναι θάνατος. Ο Αλέξης έχει ανοίξει ένα μπουκάλι με ουίσκι , ρουφάει μια γουλιά και δοκιμάζει τη γεννήτρια. Αρχίζω να σηκώνω τις ντάνες με τα μπουκάλια του νερού για να βγάλω το κρυμμένο δορυφορικό τηλέφωνο. Πρέπει να πάρω Ελλάδα, πρέπει να πάρω οπωσδήποτε. Πρέπει. Μια γουλιά ουίσκι. Η Βαγδάτη από κάτω όμορφη. Πολύ όμορφη. Πότε θα ξεκινήσει γαμώτο; Πότε; Θα πεθάνουμε αφημένοι στα νύχια της αναμονής. Ο Αλέξης στήνει προσεκτικά το πιάτο του δορυφορικού να μην μας δουν από κάτω. Πιάσαμε δορυφόρο; Πιάσαμε. Γιατί δεν πιάνει Ελλάδα. Είναι 19 Μαρτίου πανάθεμά με. Πρέπει να πάρω Ελλάδα. Γιατί δεν πιάνει; Να δεις που θα βομβαρδίσουν σήμερα.

Κλείνω τα μάτια και υπόσχομαι στον εαυτό μου πως όταν τα ξανανοίξω, θα δω στο καντράν του τηλεφώνου το σήμα της ανοιχτής γραμμής. Τα ανοίγω. Ναι πιάνει. Ή όχι; «Ναι; Μ ακούς παιδί μου; Μ ακούς αγόρι μου;». Τα γαμημένα τα σήματα και οι δορυφόροι. Τρία δεύτερα καθυστέρηση. Ακούω τη φωνή του ή μου φαίνεται γαμώτο..

« Σ ακούω μπαμπά, είσαι καλά;»

«Ναι αγόρι μου είμαι καλά, δεν παθαίνω τίποτα μη φοβάσαι. 19 Μαρτίου σήμερα, σε πήρα για να σου πω χρόνια πολλά για τα γενέθλιά σου. Συγνώμη που δεν είμαι εκεί. Ξέρεις, είσαι μεγάλος πια»

«Ξέρω ρε μπαμπά. Να προσέχεις»

«Δεν ξέρω πότε θα τα ξαναπούμε»

Ο Αλέξης δοκιμάζει τη γεννήτρια. Εγώ τις αντοχές μου. Ο πόλεμος έχει αρχίσει. Μέσα μου. Η Βαγδάτη είναι όμορφη. Για πόσο;

«Αλέξη τα τηλέφωνα δεν πιάνουν θα έχουμε επίθεση. Πιάσε γραμμή με Ελλάδα με το κανάλι και κράτα τη ανοιχτή»

Η Βαγδάτη είναι όμορφη. Και η ζωή . Και αυτή η λάμψη. Τεράστια. Καταπίνει και προχωρά. Το ξενοδοχείο τρέμει. Μπορεί και να φλέγεται. Μπορεί και να έχουμε πεθάνει και να μην το ξέρουμε. Πεθάναμε γαμώτο ή όχι; «Ζεις ρε;» «Ζω». «Ζούμε». «Ακούει η Ελλάδα;» «Ακούει».

Ο πόλεμος ξεκίνησε ...
..........................................................................................................................................................................



Καλώ στο παιχνίδι τους Κούκο, Λου
Αμάλθεια
Νατασάκι


31 σχόλια:

athinovio είπε...

αυτά πρέπει να τα θυμόμαστε όταν θολώνουμε από εθνικισμό και λέμε "καλά να πάθει" για όσους σκοτώνονται.

roula karamitrou είπε...

Κι αυτή η λάμψη. Τεράστια. Καταπίνει και προχωρά.
Να σαι καλά

νατασσΆκι είπε...

"παιχνίδι", η συγκίνηση;
χμ...

Μπορεί...

Ευχαριστώ για την πρόσκληση, μ' αρέσει.

(πιο πολύ μ' αρέσει που δεν χρειάζεται να εξηγήσω το γιατί)

υγ. Αυτός ο "πόλεμος", πάντως, με συγκίνησε... να 'σαι καλά, άλλε!

Φιλιά :)

. είπε...

Ευχαριστώ ΄Αλλε για την αποδοχή της πρόσκλησης και που δε διέψευσες τη διαίσθησή μου!

Όσο γι'αυτό κείμενο που παρέθεσες και μοιράστηκες μαζί μας τι μπορώ να πω;
Ο πόλεμος είναι μια φρίκη! Και οι πολεμικοί ανταποκριτές αντί για όπλο κρατάνε μια κάμερα τη στιγμή που η ζωή τους κρέμεται από μια κλωστή!

Και μέσα σε όλη αυτή τη τρέλα και τις τελευταίες στιγμές της όμορφης, σα τη ζωή, Βαγδάτης, το άγχος να επικοινωνήσει με το γιό του για να του ευχηθεί.
Απλά συγκλονιστικό!

Καλό σου βράδυ!

Spy είπε...

Σιγά μη φτάσουν αυτοί οι πόλεμοι ποτέ στο γυαλί.
Τι διαφημίσεις να βάλεις ανάμεσα;

(χαθήκαμε άλλε μου, και μου λείψατε)

Roadartist είπε...

...συμφωνώ με ότι έγραψε η ανασαιμιά..Και δυστυχώς το μονο που μαθαίνουμε από την ιστορία είναι οτι ποτέ δεν διδασκόμαστε τίποτα από αυτή..Πάντα ανακυκλώνεται..πάντα πολέμοι και μίσος..

aKanonisti είπε...

Ζεις ρε????
Ζω......

Μόνο σε τέτοιες φάσεις με τον θάνατο άμεσο μπροστά μας... απαντάμε με τόση σιγουρια...

Γιατί ο πόλεμος κρατάει χρόνια...

marianaonice είπε...

Συγκλονιστικό!!!!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Το κείμενο που διάλεξες είναι και πίνακας, είναι και ποίημα, θα μπορούσε και τραγούδι να ήταν, θα μπορούσε και ταινία.
Και πάνω απ' όλα είναι κραυγή αγωνίας.
Καλό βράδυ!

Giorgos Varvakis είπε...

Στιγμές έντονες, συγκλονιστικές, φορτισμένες, πλημμυρισμένες συγκίνηση, πλημμυρισμένες ζωή!
Καλημέρα καλή εβδομάδα!

mtryfo είπε...

Πολύ δυνατό κείμενο...αλλά δεν πρέπει να μας ξαφνιάζει, έχεις δώσει δείγματα και σε προηγούμενες αναρτήσεις σου, εξ ίσου συγκλονιστικές!
Καλό βράδυ!

Unknown είπε...

η βαγδάτη είναι όμορφη, η βαγδάτη είναι άμοιρη, η βαγδάτη είναι άμορφη
ανοιχτή πληγή
ματωμένη, κι ο τίγρης κι ο ευφράτης ποτέ δε θα συμπαρασύρουν όλα τα αίματα
γιατί η βαγδάτη είναι μητέρα που συνεχώς γεννάει
υποφέρει,
γονιμοποιεί
υπάρχει
καταστρέφεται και καταστρέφει
το 2003, αρχές του τρομερού απρίλη, στην εντατική του υγεία εγώ, είχα μια τηλεόραση στο σιωπηλό μου παραλήρημα: βαγδάτη έπιανε το μυαλό μου, κι ερημικά ερείπια μα παιδιά που φώναζαν 'μάτα, μάτα', έκλαιγαν κι έτρεχαν με τα μακριά ρουχαλάκια τους βαστώντας τσίγγινα τενεκεδάκια...
και δεν μπρούσα να καταλάβω αν έλεγαν 'πότε; πότε;, ή 'πέθανε, πέθανε'...
πιάνεις πάντα σήμα με τέτοιες πόλεις
και τ'αδέλφια σου σε πονάνε παντού.

vasikos metoxos είπε...

Ωραία επιλογή Άλλε. Η συγκίνηση του πολεμιστή πριν από τη μάχη είναι σίγουρα διαχρονική υπόθεση. Με τη διαφορά ότι στις μέρες μας ο πόλεμος είναι τηλεοπτικός...

fpboy είπε...

Ωραίος!

faraona είπε...

Φρικη ο πολεμος και παρανοια...αλλα τις μηχανες του θανατου που να τις πουλησουν οι κατασκευαστες τους ,στο σουπερ μαρκετ?
Πολυ συγκινητικο αυτο που περιγραφεις.

Ο άλλος είπε...

@ Αθηνόβιο
Ο εθνικισμός δεν είναι ούτε άποψη, ούτε τάση. Είναι κάτι που καλλιεργείται για να φανεί "χρήσιμο" στο μέλλον. Και καταστροφικό. Σε όλους τους πολέμους κανένας δεν θυμάται μετά από λίγο. Απλώς πολεμά...

Ο άλλος είπε...

@ Ρούλα
Καταπίνει και προχωρά. Έτσι ακριβώς. Και νομίζουμε πως εμάς θα μας αφήσει απ έξω. Και αν πραγματικά μας αφήσει καίει μέσα μας. Τα βράδια μερικές φορές, όταν κλείνεις τα μάτια και τότε δεν μπορείς να μην δεις

Ο άλλος είπε...

@ Νατασσάκι

Σ ευχαριστώ για την αποδοχή. Παιχνίδι η συγκίνηση.Παιχνίδι

Ο άλλος είπε...

@ Ανασαιμιά
Αυτοί μάλλον είναι οι χειρότεροι πόλεμοι. Οι εντός μας

Ο άλλος είπε...

@ Spy
Τα διάβασα τα ευχάριστα. Μακάρι να γεννηθεί σε έναν κόσμο χωρίς πόλεμο αλλά μάλλον δεν γίνεται

Ο άλλος είπε...

@ Roadartist
Δυστυχώς πολλοί κάνουν μπίζνες με την ιστορία.Και όσο κάνουν τόσο δημιουργούν ανοιχτούς λογαριασμούς. Και κάποτε η ιστορία εκδικείτε

Ο άλλος είπε...

@ Ακανόνιστη
Ζεις ρε; Μόνο που καμιά φορά χρειάζεται να το ρωτάμε και εκτός πολέμου

Ο άλλος είπε...

@ Μαριάννα
Ο πόλεμος είναι έτσι Μαριάννα

Ο άλλος είπε...

@ Βιολιστή
Κραυγή είναι. Και για κάποιους κλάμα. Ακόμη και μετά από 5 χρόνια

Ο άλλος είπε...

@ Βαρβάκης
Ναι είναι και ζωή. Η επιμονή της ζωής και η ανάγκη για συνέχεια. Έχεις δίκιο

Ο άλλος είπε...

@ Mtryfo
Σ ευχαριστώ. Η αλήθεια συγκλονίζει ακόμη και αν την έχουμε προσεγγίσει μέσα από τα πολλά ψέματα της καθημερινότητάς μας

Ο άλλος είπε...

@ Abttha
Η Βαγδάτη είναι όμορφη Ελένη μου. Ξέρεις εσύ...Και η ζωή πιο όμορφη. Στις μέρες μας και τα δύο ταλαιπωρούνται από τους ίδιους και εμείς γινόμαστε θεατές

Ο άλλος είπε...

@ Βασικέ
Κάποτε λέγαμε πως ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα. Σήμερα η τηλεόραση είναι η συνέχιση του πολέμου με άλλα μέσα
Βέβαια η νεκροί δεν είναι βίντεο γκειμ, είναι πάντα πραγματικοί

Ο άλλος είπε...

@ Fb
Πραγματικός...

Ο άλλος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ο άλλος είπε...

@ Φαραόνα
Έτσι είναι,πού να πουλήσουν. Πριν πουλήσουν τι κάνουμε; Παρακολουθούμε τον πόλεμο στην τηλεόραση ανησυχώντας με τσιπς και πυζάμες μοδάτες;