Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2008

ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΖΩ


Τα δικά μου τα χρόνια

Έρωτες και λαμπιόνια

Κι όταν κλείνει η αυλαία

Μια γυναίκα μοιραία

Όλα γύρω μου πρόζα

Κι εγώ παίρνω την πόζα

Η ζωή θεατρίνα

Φωτισμένη βιτρίνα

Πού ειν η φλόγα ν ανάψω;

Με τα χάδια να κάψω;

Όποιος ξέρει αγαπάει

Στο χαμό του κι ας πάει


Δεν είμαι εγώ, τα μάτια κλείσε

Δεν είμαι εγώ, είμαι ότι είσαι

Ρίξε τα φώτα, όλα σαν πρώτα

Δικά μου χρόνια, φώτα λαμπιόνια


Η δικιά μου πορεία

Μια παλιά απορία

Σα μοιραίο ερώτημα

Θα ακουστεί χειροκρότημα;

Έλα χόρεψε τώρα

Πάντα είναι η ώρα

Στα τακούνια μου πάνω

Τα όνειρά μου τα φτάνω

Έλα δως μου τσιγάρο

Μία φλόγα να πάρω

Και στους τίτλους του τέλους

Σ αγαπώ επιτέλους


Δεν είμαι εγώ, τα μάτια κλείσε

Δεν είμαι εγώ, είμαι ότι είσαι

Ρίξε τα φώτα, όλα σαν πρώτα

Δικά μου χρόνια, φώτα λαμπιόνια

23 σχόλια:

Unknown είπε...

τραγούδι που ανάβει μια γραμμή πάνω στις ζωές μας...
τρυφερά και μελαγχολικά.

. είπε...

Αν η ζωή είχε σάρκα και οστά θα ήταν σίγουρα η Ζωζώ!Και αυτοί οι στίχοι εκφράζουν τόσο τη πορεία της Ζωζώς όσο και της ίδιας της ζωή μας!

Καλημέρα Άλλε!

apologia pro sua vita είπε...

Αυτό με τα τακούνια πολύ μου αρέσει. Λες;

Side21 είπε...

Η Ζωζώκα !!!
Το απόλυτο ΘΥΛΗΚΟ !!!
Η γυναίκα που σφάχτηκαν εφοπλιστές στα μπούτια της, που ενσάρκωσε την πιο συγκλονιστική femme fatale της διπλανής πόρτας, η γυναίκα που έκαψε την καρδιά και την περιουσία δεκάδων λαϊκών ηρώων, η γυναίκα που λάτρεψαν όλες οι τραβεστί σε όλη την ελληνική επαρχία.
Πιο ζουμπουρλού από την Καραγιάννη, πιο λαϊκιά από τη Βρανά, πιο αφελής από τη Μαρούδα, πιο σεξουλιάρα από τη Λάσκαρη, πιο υπαινικτική από τη Φόνσου, πιο υπολογίστρια από την Τασσώ, η Ζωζώ ήταν ο γαλάζιος άγγελος του γκαραζότεκνου, του υδραυλικού, του κτηνοτρόφου και της μαθητοπαρέας που βγαίνει την πρώτη της μπουρδελότσαρκα. -

marianaonice είπε...

Αυτή η γυναίκα με συναρπάζει γιατί έχει όρεξη και ζωντάνια για ζωή!
Το έχω πει κι αλλού:
Δεν γερνάμε παρά μόνο αν παραιτηθούμε από τη ζωή και από όσα μας άρεσε να κάνουμε όταν είμαστε νέοι!
Εε! λοιπόν η Ζωζώ αυτό το έχει καταφέρει!! Και γι' αυτό δεν γερνάει ποτέ!

pandora's box είπε...

είσαι Καλλιτέχνης... με το "Κ" κεφαλαίο...

aKanonisti είπε...

Η απόλυτη ζημιά...
Η απόλυτη μαγκιά....

Τίποτε άλλο.....

marianaonice είπε...

@άλλε μου τώρα κατάλαβα ότι αυτό το αριστουργηματικό ποιητικό αφιέρωμα στη Ζωζώ είναι δικό σου!!!!!!!!!!
Μένω άφωνη!!
Μπράβο σου φίλε μου!!
Μέσα σου πνίγεις έναν ταλαντούχο ποιητή!!
Και όταν εδώ τον λεφτερώνεις ΓΡΑΦΕΙ για μας!!!

katerina είπε...

Που είσαι ρε Ζωζώ να μας ξαναδώσεις το μέτρο....του τι είναι γυναίκα....

Έτσι γιατι χάσαμε τον δρόμο, μέσα σε ρόλους άχαρους, μέσα σε παραστάσεις κακοσκηνοθετημένες...

Και μειναμε να ονειρευομαστε αναπηρες εμεις...αναπηροι και εσείς τις Ζωζώκες αυτής της ζωής.

Όναρ είπε...

H χαρά ΤΗΣ ζωής και ΣΤΗ ζωή έχει πολλές απεικονίσεις..μία απ' αυτές κι αυτή η Γυναίκα..μακάρι να βρούμε όλοι μας κάποτε κάποιο νόημα..Καλησπέρες νοηματικά ασθενείς..

island είπε...

To κείμενό σας μου άρεσε. Η Ζωζώ ποτέ. Αλλά αν είναι να σας βγάζει τέτοια πράγματα τότε μου αρέσει και εκείνη

Giorgos Varvakis είπε...

"Η ζωή θεατρίνα". Αυτή είναι η Ζωζώ με ή χωρίς φορτηγό περαστικό!
Καλημέρα καλή εβδομάδα

Ανώνυμος είπε...

Νιώθω την ανάγκη να σε συγχαρώ επειδή μια γυναίκα σαν αυτή που αναφέρεις κατάφερε να σε εμπνεύσει και να γράψεις αυτούς τους όμορφους στίχους. Εγώ πάντα την έβλεπα σαν μια ατάλαντη πόρνη πολυτελείας που το μόνο της προσόν ήταν το ξεζούμισμα γερομπαμπαλήδων, με κορυφαίο της επίτευγμα να στείλει στη φυλακή για κατάχρηση κάποιον τραπεζικό ονόματι Θύμιο. Ίσως να κάνω λάθος, αλλά εμένα όταν την έβλεπα (παλιά βέβαια) μόνο ερωτικές φαντασιώσεις μου προκαλούσε ενώ όταν την άκουγα να κάνει δηλώσεις έλεγα: μα τόσο βλίτο είναι;
Φυσικά όταν τη βλέπω σήμερα, ναι μεν δεν φαντασιώνομαι ερωτικά, συνεχίζω όμως να διατηρώ την άποψή μου για τις δηλώσεις που κατά καιρούς κάνει και οι οποίες είναι κατά τι χειρότερες- και λόγω ηλικίας βέβαια…

vasikos metoxos είπε...

Στη δίκη με τον κατηγορούμενο για κατάχρηση φουκαρά που έπεσε θύμα του κάλλους και καταράστηκε για να κυκλοφορεί τη Ζωζώ και να της δωρίζει τα απαραίτητα, η Ζωζώ μαρτύρησε οργισμένη: "εγώ αυτά τα απόκτησα με το σπαθί μου"!

Σπαθί που φυσικά έκοβε και από τις δύο μπάντες...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Και στης Ζωζώς την ποδιά σφάζονται ποιητές!

fpboy είπε...

γυναικάρα της εποχής της.
Ακολούθηση η Λάσκαρη, η Βάνα Μπάρμπα και τόσες άλλες...

Madame de la Luna είπε...

"Που ειν' η φλόγα ν' ανάψω" ε; Χμ..

Την φέρνω ως παράδειγμα στη μάνα μου, όταν λέει οτι γέρασε απ' τα 50 κάτι της.

Καλημέρα.. Όμορφο.

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

"Στα τακούνια μου πάνω

Τα όνειρά μου τα φτάνω

Έλα δως μου τσιγάρο

Μία φλόγα να πάρω"


Kαλό μήνα σου εύχομαι άλλε φίλε μου :)

faraona είπε...

Δεν μου έλεγε ποτε τιποτα η Ζωζω.
Φτήνια και εκχυδαϊσμό μονο μου θυμιζει ακομη και τωρα.
Ετσι ειναι οι θεατρίνες?Χα!

καλο μηνα

Ο άλλος είπε...

@ ΟΛΟΥΣ

Το τραγούδι αυτό για πρακτικούς λόγους ονόμασα "Για τη Ζωζώ". Δεν είναι αφιερωμένω στη Ζωζώ, απλώς πρόκειται να το τραγουδήσει σε κάποια εκδήλωση.
Το τραγούδι που παραπέμπει σε θεατρίνα, είναι παρ όλα αυτά γραμμένο για μια γυναίκα, με συμβολισμούς και όρους θεάτρου.
Σε πολλά απ αυτά που λέτε για τη Ζωζώ συμφωνώ. Δεν ήταν ποτέ το είδωλό μου. Η ιστορία της όμως, με όποιο τρόπο και αν γράφτηκε, είναι πια ιστορία. Νομίζω πως από ένα σημείο και μετά, τις ιστορίες των ανθρώπων τις κοιτάς όχι για να τους αποδώσεις χαρακτηρισμούς, αλλά για να κουνήσεις το κεφάλι με συγκατάβαση λέγοντας απλώς "κοίτα να δεις φίλε μου"
Ευχαριστώ για τα σχόλια και συγνώμη που δεν μπορώ να απαντήσω στον καθένα ξεχωριστά. Δεν έχω καθόλου χρόνο τελευταία και προσπαθώ να κάνω τα πράγματα ακόμη χειρότερα από μόνος μου.

ΥΓ Φανταστείτε πάντως την Ζωζώ με μαύρο φόρεμα στη σκηνή και πίπα του 30, να τραγουδά αλά Ζακ Μπρελ το τραγούδι

truth around us......... είπε...

Καλημέρα πέρασα από περίεργα και έπεσα σε μια καρμικη σύμπτωση δεν περίμενα να υπάρχει κάποιος που να γράψει τόσο ξεκάθαρα για όλους τους άλλους και για τον ίδιο τον άλλο συγγνώμη που δεν σχολίασα το κείμενο αλλά με παρέσυρε για ακόμη μια φορά το συναίσθημα της απρόσμενης έκπληξης
Φιλια ….

Ανώνυμος είπε...

Στα τακούνια μου πάνω
τα όνειρά μου τα φτάνω

Πόσες φορές νοιώθω έτσι ακριβώς!
Ξέρεις καλά τις γυναίκες

. είπε...

Καλημέρα :)
Να 'σαι καλά όπου και να βρίσκεσαι.