Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008

DONNA FUGATA


Κύλησε πάνω της ζεστό. Ανατρίχιασε. Στο στήθος, στο λαιμό,στα χέρια. Κύταρρα που ξύπνησαν. Δικά της, ξεχασμένα. Γλυκιά αίσθηση. Έκλεισε τα μάτια και τράβηξε τις παλάμες πάνω στα βρεγμένα μαλλιά της. Τα ένοιωθε να μουσκεύουν και να κολάνε στους ώμους της σαν χέρια. Σαν χέρια που έλειπαν. Σαν χέρια που υπήρξαν. Σαν...
Νερό. Καυτό.Λυτρωτικό. Καιρό τώρα,αυτές ήταν οι πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής της. Κάτω απ το καυτό νερό που έτρεχε. Αφηνόταν. Σε αυτή την ηδονική αίσθηση που δεν απαιτούσε ανταλλάγματα. Ξεπηδούσε από μέσα της όπως ακριβώς το ζεστό νερό απ το ντους. Την τύλιγε. Στην αρχή σαν ανατριχίλα και μετά σαν νοσταλγία και πληρότητα μαζί. Αφηνόταν. Οι μοναδικές ευτυχισμένες στιγμές της μέρας. Δεν σκεφτόταν. Δεν ήθελε. Είχε, μόνο είχε.
Το μυαλό της επιτέλους σταματούσε. Δεν βασανιζόταν. Όχι δεν ήταν απόλαυση. Ήταν μερικά λεπτά στα οποία μπορούσε να κυριαρχήσει. Δεν ήταν καν συναίσθημα. Ήταν συμφιλίωση. Συμφιλιωνόταν με τα μέσα της, τα λίγα λεπτά που δεν χρειαζόταν να τα αντιμετωπίσει. Που δεν υπήρχαν γιατί. Κάτω απ το νερό που έτρεχε.
Έκλεισε τα μάτια. Μικρά ρυάκια έτρεχαν ανάμεσα στα στήθια της. Θεέ μου να μην τελειώσει ποτέ. Ας ήταν να μείνει εκεί. Όλη τη μέρα. Όλη της τη ζωή. Με το νερό να τρέχει πάνω της. Πώς έγιναν έτσι τα πράγματα; Γιατί έγιναν έτσι τα πράγματα; Το νερό κυλούσε απ το μέτωπο στα μάγουλά της. Ήταν νερό ή δάκρια;Τι σημασία είχε. Κάθε μέρα έκλαιγε. Κάτω απ το ντους, κάθε πρωί, το ζεστό νερό ήταν τα δάκρυα της ζωής. Το άφηνε να κυλήσει πάνω της.
Πώς έγιναν έτσι τα πράγματα; Απέφευγε να αναρωτηθεί πώς τα έκανε έτσι. Κάποια στιγμή είχε πει πως θα πληρώσει το τίμημα όποιο και αν είναι. Δεν μπορούσε να φανταστεί τι σημαίνει αυτό. Πως η ζωή δεν έχει ταμείο. Ούτε μέρες πληρωμών. Και πλήρωνε κάθε μέρα. Μέχρι πότε; Γιατί να μην μπορεί να γυρίσει ένα κουμπί για να ξαναγίνουν όλα όπως πριν; Γιατί;
Το νερό κυλούσε; Ποιό νερό; Η λύτρωση μέσα της. Για λίγα λεπτά της μέρας. Πριν η θλίψη ντυθεί χαμόγελα. Ανατρίχιαζε. Παντού. Χανόταν. Δεν ήταν νερό. Ήταν τα χέρια του. Παντού. Μετρούσαν τα κύταρρα που είχαν ανατριχιάσει. Ήταν το βλέμα του που έμπαινε μέσα της. Δεν τολμούσε να ανοίξει τα μάτια. Θα τον έχανε. Προτιμούσε να τον νοιώθει. Να υποθέτει πως γελά, πως δαγκώνει τα χείλια του. Πως σκύβει πάνω από το λαιμό της και είναι η ανάσα του πιο ζεστή απ το νερό.
Σήκωσε το κεφάλι της σαν να περίμενε να της φιλήσει το λαιμό. Ήταν κάπου εκεί. Το ένοιωθε. Ήταν το νερό το ίδιο που την αγκάλιαζε. Θεέ μου, είχε μερικά λεπτά ακόμη. Χωρίς γιατί. Χωρίς πρέπει. Δεν ήταν μόνη. Δεν είχε υπόσταση. Ήταν και η ίδια νερό. Καθαρό. Και αυτός νερό ήταν. Και την αγκάλιαζε. Κι ύστερα ξεμάκραινε και την έβλεπε από μακριά.
Πόσο της άρεσε να την βλέπει από μακριά! Και ύστερα να τον νοιώθει να πλησιάζει. Πατώντας στο βρεγμένο πάτωμα. Αργά. Βασανιστικά. Για να την αγκαλιάσει. Άκουγε τα βήματά του. Πόσο ήθελε να ανοίξει τα μάτια και να τον δει. Ήταν σίγουρη πως θα τον δει. Όχι ήταν σίγουρη πως αν άνοιγε τα μάτια θα τον έχανε. Έχει τρελαθεί Θεέ μου. Τον άκουγε, τον ένοιωθε. Ήταν εκεί. Ήταν παντού γαμώτο.
Σήκωσε την παλάμη και την τράβηξε πάνω στα μάτια της. Θα τα ανοίξει και ας χαθεί. Τα κράτησε για λίγο ακόμη κλειστά. Έχει τρελαθεί. Η ανάσα του, κάπου εκεί είναι το σώμα του.
Στα μάτια της είχε σταγόνες ακόμη. Ήταν θολά αλλά έβλεπε τη φιγούρα του. Ναι τον έβλεπε. Ετοιμάστηκε να φωνάξει. Άνοιξε το στόμα της. Ήταν εκεί. Θα τελείωνε ο εφιάλτης. Πώς; Ανατρίχιασε. Το στήθος της γέμισε αέρα. Η φωνή της δεν μπορούσε να βγει. Τι γινόταν; Και ξαφνικά κατέρευσε.
"Έλα ρε μαμά τελείωνε θα αργήσεις για τη δουλειά"
Άπλωσε το χέρι της ως τη βρύση
"Εντάξει κορίτσι μου βγαίνω"


Σημείωση Donna Fugata σημαίνει "χαμένη γυναίκα" . Έτσι ονόμασε τα κρασιά της μια οικογένεια Σικελών οινοποιών. Το κρασί Ανθήλια της οικογένειας είναι αγαπημένο κρασί το οποίο ευθύνεται για τη γέννηση αυτής της ιστορίας

15 σχόλια:

Spy είπε...

Άμα είναι να γράφετε τέτοιες ιστορίες, να πίνετε πιο συχνά...
:)

Καλές Γιορτές να έχετε
σας εύχομαι ολόψυχα.

Όναρ είπε...

Χρόνια Πολλά και Καλά Κρασιά..με την καλή έννοια..Καλησπέρες καλοσυνάτες και γιορτινές..

fpboy είπε...

Xρόνια πολλά και καλά.
χικ...

Side21 είπε...

Φαντάζομαι μετά ...
από ένα μπουκάλι μοσχάτο
"ΑΝΘΕΜΙΣ" Σαμιώτικο !!!
τι θα γράψεις φίλε μου ...
Εύχομαι ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ
με υγεία και ευτυχία ...

Unknown είπε...

αγαπημένε μας άλλε,
χρόνια πολλά με υγεία και φαντασία!

vasikos metoxos είπε...

Ωραιότατον. Τις θερμότερες των ευχών για έμπνευση, υγεία και αντοχή.

truth around us......... είπε...

otan o kairos perna oles oi anamniseis akomi kai me anixta matia mas ginonte aparetites mesa se autes kai stin anagki ton fantastikon istorion tou mialou apozitoume tin idia ti drosia tis niotis tin idia tin anemelia kai tin athootita xoris prepei kai giati...xoris periorismous...ta filia mou na eise kala kai na peraseis poli omorfa kai etsi to idio omorfi na einai kathe sou mera

aKanonisti είπε...

Εις υγείαν σου, λοιπόν!!!
Καλές γιορτές....με άφθονο κρασί και ηδονές...
:-)))

ΙΩΑΝΝΙΝΑ BLOG είπε...

εικονες...στιγμες ζωης αλλιωτικης
και φτανουν ωρες-ωρες λιγες? γουλιες Ανθηλια να τις ζωντανεψουν μεσα σου..
και ομως την Donna Fugata "ντυμενη" στα μεταξωτα, με τους ποθους και την ζεστασια των ονειρων σου και μας,την ειδαν να γλυστραει σαν αερικο του ερωτα αναμεσα σε κορμια γεματα "θελω"...
και συ εκει σμιλευοντας εικονες..

mamma είπε...

Αχ, όχι! πάνω που κατάφερα να μπω στο πνεύμα των εορτών ακούστηκε η φωνή της μικρής και με ξύπνησε :-P

Καλή χρονιά Άλλε :)))))

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Στην υγειά σου λοιπόν άλλε φίλε μου...

και σε μια ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!

:))

Λου είπε...

Χρονια πολλα, και καλη χρονια, Αλλε μου, τις πιο θερμες ευχες μου!!!

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Να φέρνει το Εννέα

ότι επιθυμείς

κι ότι απ’ την καρδιά σου

σήμερα ευχηθείς!

sergios είπε...

Αυτό το κρασί για να γέννησε μια τέτοια ιστορία πρέπει να είναι καταπληκτικό! Καλή χρονιά!

Unknown είπε...

ολα οσα εχεις γραψει ταξιδευουν την ψυχη σε μονοπατια απατητα... ευχαριστω πολυ τον εξω..γηινο φιλο που μου ανοιξε την πορτα σ'αυτα τα μονοπατια....