Ν αγαπάς σα να λες καληνύχτα
σα να βάζεις στην τσέπη κλειδιά
έτσι απλά σα να έρχεται η νύχτα
στο κρεββάτι στη δική μου μεριά
Ν αγαπάς σα να λες καληνύχτα
ποια νύχτα
Ν αγαπάς, να θυμάσαι
μη φοβάσαι
Ν αγαπάς σα να βλέπεις φεγγάρι
σα ν ανοίγεις μια πόρτα κλειστή
και γω θα μαι του δρόμου φανάρι
ξεχασμένο, μια λάμπα σβηστή
Ν αγαπάς σα να λες καληνύχτα
ποια νύχτα
Ν αγαπάς, να θυμάσαι
μη φοβάσαι
Ν αγαπάς σα να είναι για πάντα
το "ποτέ" μην το πεις πουθενά
και γω που χω κλεισμένα σαράντα
την αγάπη μαθαίνω ξανά
Ν αγαπάς σα να λες καληνύχτα
ποια νύχτα
Ν αγαπάς, να θυμάσαι
μη φοβάσαι
19 σχόλια:
"O άλλος ... ρε" ....
Ενδιαφερον μπλοκ..
καλως σε βρισκω και γω ..και καλο μηνα να εχεις
άλλε, θα επαναλάβω τον εαυτό μου.
Σου πάει η ποίηση.
Καταπληκτικό!!!
:-)
"Ν αγαπάς, να θυμάσαι
μη φοβάσαι"
Όσο απλό και να ακούγεται, δεν είναι το ευκολότερο πράγμα.
(Έψαξα αλλά δεν βρήκα κάποιο μέιλ σου για να σου στείλω αυτό που ζήτησες. Περιμένω.)
Απογειώθηκε η ψυχή που της πρωτοψιθύρισαν αυτό το ποίημα...
...σα να βλέπεις φεγγάρι
σα ν' ανοίγεις μια πόρτα κλειστή.
Αναπτερωτική ανάρτηση.
Εξαιρετικός.Είχα απόλυτο δίκιο σε όσα έχω γράψει για σένα.Ο έρωτας που σε κινεί πρέπει να είναι πολύ ισχυρός.Σε βαθμό που αναρωτιέμαι αν υπερισχύει το ταλέντο σου ή ο μεγάλος έρωτας.Σημασία έχει το αποτέλεσμα. Συνέχισε και τα δύο
Ν' αγαπάς σα να είναι για πάντα
το "ποτέ" μην το πεις πουθενά
απλά,τέλειο.
Καλημέρα, καλό μήνα!
:)
Εγώ κρατώ...
"ναγαπάς σαν να λες καληνύχτα"
Πολύ μαρεσε, άλλε:)
Μπορώ να συνοψίσω όλα όσα έμαθα για τη ζωή σε μία μόνο λέξη: συνεχίζεται.
Ρόμπερτ Φροστ
http://oaro.wordpress.com !!!
@ Μαρία
Καλώς όρισες
@Βασσια
Σ ευχαριστώ και πάλι. Πού να βρει το δίκιο του ένας στίχος μέρες που είναι...
@Κούκε
Δύσκολα είναι τα απλά τελικώς.Τα αυτονόητα τα οποία συνήθως και χάνουμε
@ mtryfo
Τώρα τελευταία τρομάζω με τις ψυχές
@ Γκρέμι
Σ ευχαριστώ.Να βλέπεις φεγγάρι πάνω απ το γκρέμι στο νησί. Μου λείπει
@ από ένστικτο
Ευχαριστώ. Και εγώ από ένστικτο κινούμαι. Ζωώδες ίσως και αυτοπροστασίας
@ Νατασάκι
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Να αγαπάς λοιπόν σαν να ναι για πάντα
@ Ρούλα
Να αγαπάς σα να λες καληνύχτα. Κάθε νύχτα
@ Ανώνυμε φίλε (;) μου αυτή είναι η απάντησή μου:
"Ο κόσμος πέπρωται να λήξει στη φωτιά,
λένε πολλοί. Κι άλλοι: στον πάγο. Προσωπικά,
αφότου μ' άγγιξε του έρωτα ο καημός
κλίνω εκ πείρας προς την λύση του πυρός."
Ρόμπερτ Φρόστ
Μου άρεσε το παιχνίδι με τις λέξεις και τις φράσεις όλο νοήματα… Σε κάνουν να φαντάζεσαι κάτι περισσότερο από αυτό που διαβάζεις.
Πολύ όμορφο και…ερωτοεπεναστατικό!
Καλό μήνα.
Άλλε , όταν εγώ προσπαθώ να γράψω στίχους, τους δικαιώνω μέσα μου.
:-)
Πως αλλιώς θα εκφράζονταν;
Πάντως πιστεύω, και δεν το λέω για να το λέω, ότι "γράφεις".
:-)
"Δε σε θέλω παρά γιατί σε θέλω,
μα απ' το θέλω στο δε σε θέλω πέφτω
κι απ' το καρτέρα, όταν δε σε προσμένω,
περνώ απ' το παγερό στο πυρωμένο."
Νερούδα
@ Ανώνυμε
Σκύβω εκεί κάθε βράδυ
και αμολάω τα παραπονεμένα δίχτυα μου
στα ωκεάνια μάτια σου.
Σώμα της δικιά μου γυναίκας,
υπήκοος θα 'μαι πιστός των θέλγητρών σου.
Δίψα μου, πόθε μου ατελεύτητε, αβέβαιε δρόμε μου!
Σκούρες νεροσυρμές, όπου η δίψα αιώνια ακολουθεί,
και ο κάματος ακολουθεί, και ο καημός ο απέραντος
Νερούντα
"Εξομολόγηση δημόσια του έρωτα
χωρίς αυτός να είναι δημόσιος
Και το αίσθημα τόσο ιδιωτικό...
"Τι να ζητά η άλλη ψυχή
που να τη συγκινήσει;
Πόσες φορές το "σ' αγαπώ"
φωναχτά θέλει να ακούσει
για να ξεχάσει γιατί έφυγε;"
Εύχομαι τα καλύτερα και στους δυο σας
Και όταν γαληνέψουν τα πράματα συνέχισε να αγαπάς δημόσια, ιδιωτικά, αποκλειστικά.
Δημοσίευση σχολίου