Ε, εσείς, ερωτευμένοι, με την υπόσχεση στα μάτια. Και οι άλλοι που τη ζηλεύετε γιατί δεν ήρθε στα δικά σας. Τραβάτε δίπλα σο blog του ΜΗΘΥΜΝΑΙΟΥ,να διαβάσετε και να ακούσετε ένα απ τα πιο όμορφα ερωτικά ποιήματα που γράφτηκαν ποτέ. Το ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ του Ελύτη.
Όσοι προσκυνήσατε κάποιο έρωτα στο κάστρο της Μήθυμνας, σκεφθείτε πως είναι σούρουπο. Ο ήλιος πέφτει προς το Σίγρι, μπροστά στα μάτια του Αλμπέρ Καμύ κι εκείνος περιγράφει το πιο όμορφο ηλιοβασίλεμα του κόσμου. Στο κάστρο,στη μεγάλη πόρτα, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, φτάνει από την Πόλη για να ζητήσει για νύφη την κόρη του Γατελούζου. Τον υποδέχονται ο Μίκης και ο Ελύτης.
και αυτό από τον...άλλο
Έρωτας σταυροφόρος
Ο φέρων και ο έχων
Πόσες φορές
Την ευθύνη
Στα πόδια σου
Εσύ που νίκησες σκιες
Θα ακούς βήματα στις σκάλες.
Σιγά θα ξυπνήσει
Μα δεν...
Πάντα το ίσως
Ο πίνακας είναι της φίλης
ΜΑΡΙΑΝΑΣ Ηλιοβασίλεμα στην Πέτρα, απέναντι από την Μήθυμνα της Λέσβου
22 σχόλια:
"Εσείς που βρήκατε τον άνθρωπό σας
κι έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά,
έναν ώμο ν' ακουμπάτε την πίκρα σας,
ένα κορμί να υπερασπίζει την έξαψή σας,
κοκκινίσατε άραγε για την τόση ευτυχία σας,
έστω και μια φορά;
είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή
για τους απεγνωσμένους;"
Ξέχασες τη θέα των δυο αλεπούδων να τριγυρίζουν στο κάστρο του Μολύβου...
βαι βαι
@΅Ανώνυμε,δεν μ αρέσει από παλιά ο Χριστιανόπουλος θα μου επιτρέψεις λοιπόν να απαντήσω με κάτι άλλο. Μια και μιλάμε για το Μόλυβο,κάτω απ το κάστρο υπάρχει έναμικρό βιβλιοπωλείο με το όνομα Εστραβαγάριο, παρμένο απ το ποίημα του Νερούντα. Αφιερωμένο λοιπόν
"Απ΄ όσα πράγματα έχω δει
Μονάχα εσένα θέλω να εξακολουθώ να βλέπω,
Απ’ ότι έχω αγγίξει,
Μονάχα το δέρμα σου θέλω να αγγίζω.
Αγαπώ το πορτοκαλένιο γέλιο σου,
Μου αρέσεις την ώρα που κοιμάσαι.
Πώς να γίνει αγάπη, αγαπημένη,
Δεν ξέρω οι άλλοι πως αγαπάν
Δεν ξέρω πως αγαπήθηκαν άλλοτε,
Εγώ σε κοιτάζω και σε ερωτεύομαι, κι έτσι ζω,
Φυσικότατα ερωτευμένος".
Νερούντα
@ Γκρέμι
Έχεις δίκιο. και οι αλεπούδες
Άλλε μου καλέ,
μου άρεσε πολύ που έβαλες τον πίνακα της Μαριάνας, της αγαπημένης μου φίλης, μια πολύ ευαίσθητης και καλωσυνάτης ψυχής.
Πόσες ωραίες αναμνήσεις έχω κι εγώ από την Πέτρα!! Έκανε ένα μέρος της στρατιωτικής του θητείας ο άντρας μου εκεί, τότε που είχαμε τους μεγάλους μας έρωτες (χα χα χα).
Εγώ τώρα τι να πω!! Μόλις με ειδοποίησε η @Μερόπη ότι τίμησες τον πίνακά μου! Σ΄ ευχαριστώ και χαίρομαι πολύ που τον βρήκες καλό!
Η ίδια η Πέτρα φίλε μου είναι μία μαγεία, αλλά θα μου επιτρέψεις να πω ότι γενικά όλο το νησί της Λέσβου κατακλύζεται από τη μαγεία του έρωτα! Είναι αδύνατον να βρεθείς εκεί και να μην ερωτευτείς!!.. Ζηλεύω όσουν μπορούν να ζουν εκεί!!
Το ποιήμα σου υπέροχο, στάθηκα στο "Μα δεν ... πάντα το ίσως" αυτό ακριβώς είναι ο έρωτας, αυτό το ίσως... που μαχαιρώνει!!
Υ.Γ. και το προηγούμενο ποστ σου, όμως όλα τα λεφτά!! Μπράβο φίλε μου!
"Θέλω τα ρόδα, ολόδροσα κι ευωδιαστά ανθισμένα,
Την ευλογία της ομορφιάς στον κόσμο να σκορπούν:
Χείλη ανοιχτά απ’ τους στεναγμούς κι απ’ τα φιλιά καμένα,
Χείλη, που κι αν σωπαίνουνε ― το λεν πως αγαπούν."
Ι.Δροσίνης
@ Μερόπη
Φαντάρος και έρωτες στην Πέτρα. Καταλαβαίνω απόλυτα. Είναι και παχιά η άμμος, με θέα το Μόλυβο..
@ Μαριάνα
Έχω μνήμες από την Πέτρα. Το νησί ναι είναι ερωτικό. Μπορεί να φταίει το ούζο, μπορεί η φύση του. Κάτι φταίει πάντως. Σημασία έχει να το απολαμβάνεις. Έχω ζήσει 18 χρόνια στο νησί. Ευχαριστώ για τον πίνακα και για όσα γράφεις για τα "ποιήματά" μου
@ Τρυφό
Όπως το λες.Τα χείλη που σωπαίνουν καμιά φορά είναι πιο όμορφα. Ειδικά αν είναι γυναικεία και είσαι άντρας
@ Μαριάνα
"Όπως το λες.Τα χείλη που σωπαίνουν καμιά φορά είναι πιο όμορφα.Ειδικά αν είναι γυναικεία και είσαι άντρας"???
Πολύ διδακτικό!
Δηλαδή εάν είσαι γυναίκα τα αντρικά χείλη πότε είναι πιο όμορφα? ΄Οταν σωπαίνουν ή όταν μιλούν?
Ως γυναίκα μάλλον θα ανατρέξω στους ψαλμούς του Δαβίδ:"Θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου και θύραν περιοχής περί τα χείλη μου"
(Βάλε μου, Κύριε, φρουρά στο στόμα μου, φράχτη στη θύρα των χειλιών μου)-για να μη ξεστομίσω όσα θα 'θελα να πω-
Άλλε ξύπνησες τη γυναικεία ευθιξία
μου και αυτό δεν το περίμενα από εσένα!
Θα ακούς βήματα στις σκάλες.
Σιγά θα ξυπνήσει
Μα δεν...
Πάντα το ίσως
Τα λες όλα βάζοντας απλές λέξεις στην κατάλληλη θέση, Λέγεται ποίηση αυτό Άλλε μου. Ξαναλέω μεγάλου ποιητή.Αποκαλύψου λοιπόν να υμνήσεις τον έρωτα βάζοντας το όνομά σου, δίπλα στα ονόματα γυναικών και τους στίχους σου σαν καρφιά μέσα μας. Καλή σου μέρα
Φίλε μου, τώρα τι να πω... Φτάνει ένα ευχαριστώ; Δεν φτάνει...
Το σκηνικό που μας έφτιαξες, με τόσους πρωταγωνιστές γύρω από το κάστρο καταπληκτικό. Κι ο έρωτας τριγύριζε εκεί γύρω παρέα με την ομορφιά μ’ αυτά τα θαυμάσια ροδόχρωμα συννεφάκια απέναντι να απολαμβάνεις το σκηνικό. Κι εγώ παντοτινός εραστής «ήθελα μια στιγμή της θάλασσας να μοιάσω, για να μπορέσω ολόκληρη τη Λέσβο ν’ αγκαλιάσω».
Κι ο πίνακας της Μαριάννας με το ηλιοβασίλεμα έδεσε με το θέμα.
Καλή αντάμωση στο νησί.
Kαλημέρα :-)
Το ποίημα συντροφεύει γενιές και γενιές, ψυχές και ψυχές.
Γιατί ο έρωτας μπορεί να είναι τίποτα αλλά και τα πάντα.
:-)
Καλησπέρα, άλλε:)
Αν και με στεναχωρείς που δε σαρέσει ο Χριστιανόπουλος, επειδή με αποζημιώνεις με τα ποιήματά σου που μαρέσουν...και τα καταλαβαίνω, έχεις πρόσκληση για γρφή αντιπροσωπευτική με μολύβι και χαρτί:)
Πέρασε απ' τον Allu Fun Marx για τις λεπτομέρειες
@ Καινούρια μέρα
Αφού μιλάτε πολύ. Κάθε μέρα.Κάθε καινούρια μέρα. Αμ πώς
@Μηθυμναίε
Μακάρι ν ανταμώσουμε στο αγαπημένο μέρος
@ από ένστικτο
υπερβολές φίλε μου, αλλά το ευχαριστώ μου δεν είναι υπερβολή.Να αποκαλυφθώ πιο πολύ δεν γίνεται. Ανοιχτός, ασκεπής, έκθετος
@ Βάσσια
Τώρα εγώ μπορώ να διαφωνήσω με αυτό που λες; Πές μου
@ Ρούλα
Πήγα στον Μαρξ και επειδή εγώ είμαι μαρξιστής και καχύποπτος, δεν δίνω στοιχεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για ταυτοποίηση (όπως το χειρόγραφο), από οποιονδήποτε μπαίνει στο μπλογκ. Σκέψου μια μεγάλη τράπεζα με τον γραφικό χαρακτήρα των μπλόγκερς, τα IP κλπ. Δεν αναφέρομαι βέβαια στον συνοδοιπόρο Α.Φ. Μαρξ αλλά σε αυτόν που μπορεί να τα συγκεντρώσει. Δεν υπάρχει λόγος. Θα μπορούσαμε να γράψουμε ένα κείμενο, αλλά όχι χειρόγραφο. Έτσι για να μην ξεχνάμε την επαναστατικότητα μας βρε αδελφέ και το μισόκλειστο μάτι που αναρωτιέται "λες;"
H Marianaonice τον ζωγράφισε; Τα θερμότατα συγχαρητήριά μου! Και σε σένα για τους στίχους σου, φίλτατε Άλλε.
"Aνοίγω το στόμα μου κι αναγαλλιάζει το πέλαγος
και παίρνει τα λόγια μου στις σκοτεινές του τις σπηλιές
και στις φώκιες τις μικρές τα ψιθυρίζει
τις νύχτες που κλαιν των ανθρώπων τα βάσανα..."
(Του αγαπημένου σου υποθέτω ποιητή της οικογένειας Αλεπουδέλη)
...Πως αλλιώς; αφού... έτσι επικοινωνούν οι άνθρωποι. Συχνότερα με το λόγο, σπανιότερα με τη σιωπή.
Μιλάμε πολύ ε;
Κάθε μέρα;
Kαμιά φορά μη σου πω και δύο φορές την ίδια μέρα, στο ίδιο blog...
Εσύ όμως άλλε ακόμη δεν απάντησες στο ερώτημα: Αν είσαι γυναίκα τα αντρικά χείλη πότε είναι πιο όμορφα, όταν σιωπούν ή όταν μιλούν;
@καινούρια μέρα
Όταν υπάρχουν και μέσα τους μπορείς να βρεις τη σιωπή ή το λόγο, το χαμόγελο ή το φιλί,το σφύριγμα ή τον ανεστεναγμό
Tώρα θα συμφωνήσω μαζί σου!
Το κρίσιμο λοιπόν δεν είναι να μιλούν ή να σιωπούν τα όποια χείλη (ανδρικά ή γυναικεία) αλλά τι λένε όταν αυτά μιλούν και γιατί σιωπούν όταν αυτά δε μιλούν.
Καληνύχτα!
(Με τον ξάδελφό σου τι εξέλιξη υπήρξε τελικά;)
@ καινούρια μέρα
Καλή σου νύχτα. Αλλά μιλάτε...
Με τον ξάδελφο όλα καλά, ευτυχώς
ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΣΒΟ.ΕΧΩ ΤΑΞΙΔΕΨΕΙ ΠΟΛΥ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ..ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ.Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΟΥ ΜΟΛΥΒΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.ΒΡΗΚΑ ΤΥΧΑΙΑ ΤΟ BLOG SAS.ΚΑΙ ΧΑΙΡΟΜΑΙ.ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑ ΠΟΛΥ.ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΙΑΣ ΑΓΑΠΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ.ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΤΟ ΞΕΡΩ.ΑΠΛΑ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΒΡΗΚΑΜΕ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΝΑ ΤΟ ΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ.ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΤΟ ΝΗΣΙ ΜΟΥ.ΠΛΕΟΝ ΠΗΓΑΙΝΩ ΜΟΝΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ..ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠ ΟΣΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ..ΑΠΛΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΟΥ ΤΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ...
Κάντο λοιπόν. Ομολόγησέ το. Τίποτα στον έρωτα δεν είναι λάθος. Και η ομολογία του είναι το πιο όμορφο πράγμα
Δημοσίευση σχολίου