
Στην ουρά ελέγχου αποσκευών στο Χίθροου, μια κυρία με τα λίγα αγγλικά της και τα πολλά στρογγυλά, βαριά ρο της μητρικής ρώσικης γλώσσας της,ικετεύει τον υπάλληλο του αεροδρομίου, να μην της πάρει από τις αποσκευές μια κρέμα για τα αρθριτικά που υπερβαίνει τα 100 ml. Έτσι ορίζει ο κανονισμός ασφάλειας πτήσεων.
"Μάμα, μάμα..." επαναλαμβάνει συνεχώς προσπαθώντας να εξηγήσει αυτό που μπορεί να καταλάβει ο καθένας:ένα ακριβό ταξίδι στο Λονδίνο,τα μικροδώρα για όλους απ το υστέρημα και η ανεύρεση της θαυματουργής κρέμας που θα κάνει την μαμά να υποφέρει λιγότερο (ή τουλάχιστον έτσι να πιστεύει)
Ο υπάλληλος ακλόνητος πετά την κρέμα στο ειδικό δοχείο μαζί με τις ελπίδες για λίγη κατανόηση. Όσοι περιμένουμε στην ουρά ελέγχου, έχουμε βγάλει τα παπούτσια, (όπως πάλι ορίζει ο κανονοσμός ασφάλειας) για να μην χρειαστεί να κοιμάται η Βασίλισσα με τα δικά της από την ανησυχία τρομοκρατικής επίθεσης.
Στον διπλανό έλεγχο , δεν έχει ζητηθεί από όσους θα ταξιδέψουν,να βγάλουν τα παπούτσια τους. Επίσης δεν μας έχει ζητηθεί να βγάλουμε τα laptop από τις τσάντες μας.
Αντιθέτως στο Ελευθέριος Βενιζέλος, μας ζήτησαν να βγάλουμε τα κομπιούτερ , αλλά όχι τα παπούτσια. Άλλα μέτρα ασφάλειας αυτά. Παπουτσωμένα. Μας έκαναν όμως σωματικό έλεγχο, γιατί το μηχάνημα ελέγχου, για κάποιον περίεργο λόγο (που δεν ισχύει πάλι στο Λονδίνο)χτυπάει σε όλους. Είναι ρυθμισμένο φαίνεται να χτυπάει ακόμη και με τα σφραγίσματα των δοντιών.Ευαίσθητο. Βλέπετε έχουμε...ευαισθησίες ως λαός εμείς.
Και ενώ ισχύουν όλα αυτά (τα δικαιολογημένα θα πουν πολλοί) μέτρα ασφάλειας, στις ίδιες τις βρετανικές πτήσεις από την Αφρική και την Ασία, τα μηχανήματα ελέγχου στα αεροδρόμια είναι ανύπαρκτα. Διεφθαρμένοι υπάλληλοι, διεφθαρμένων κυβερνήσεων, ψαχουλεύουν τα πράγματα με βρώμικα χέρια, ρωτάνε για ηλεκτρονικές συσκευές που δεν ξέρουν ευελπιστώντας να τους τις χαρίσεις, και βολεύονται με κάποιο άρωμα που θα τους δώσεις για να γλυτώσεις όχι τον έλεγχο αλλά τη βρώμα πάνω από τα σώβρακα και τα ξυριστικά σου είδη.
Ο πλανήτης κινδυνεύει αλλά όχι από την τρομοκρατία. Από την υποκρισία τους. Από την προσπάθειά τους, να μας κάνουν όλους παιδιά του φόβου. Του αόριστου φόβου που συμπεριλαμβάνει τα πάντα, άρα πετυχαίνει ένα βασικό. Τη δυνατότητά τους να μας χειρίζονται. Τα μέτρα ασφάλειας δεν θέλουν να αποτρέψουν τους τρομοκράτες. Θέλουν να επιτρέψουν την χειραγώγηση. Αλλιώς θα ήταν τα ίδια παντού
Οι αεροπειρατίες δεν γίνονται ούτε με νυχοκόπτες,ούτε με μπατονέτες για τα αυτιά. Και την 11η Σεπτεμβρίου ,έγιναν με όπλα στην Αμερική. Τα ίδια που χρησιμοποιούνται για να σκοτώσουν παιδιά, άλλα παιδιά και δασκάλους.Γιατί τα όπλα κυκλοφορούν παντού στις ΗΠΑ, και το χρήμα μπορεί να αγοράσει τα πάντα. Και αυτό είναι απολύτως συμβατό με το αμερικανικό όνειρο και τις υπερατλαντικές αξίες.
Αφήστε λοιπόν τα περί "της ασφάλειάς μας", γιατί ήμασταν απολύτως ασφαλείς, πριν κάνετε την υφήλιο να απασφαλίσει την οργή της, απέναντί σας...
(Ευχαριστώ που μου προσέχατε το μαγαζάκι.Ανοίξαμε και σας περιμένουμε)