Κάποτε έλεγαν πως πολιτική, είναι η τέχνη να αλλάζεις τον κόσμο. Μέχρι που ο κόσμος άλλαξε μόνος του, και έμειναν μερικές χιλιάδες να ψάχνουν τέχνη.
Κάποιοι άλλοι είπαν πως πολιτική, είναι η τέχνη του εφικτού. Μέχρι που το ανέφικτο έγινε πραγματικότητα μέσα απ την πολιτική. Ένας ηλίθιος όπως ο Μπους κυβερνά τον κόσμο, ένας αναπάγγελτος όπως ο Καραμανλής θέλει να μας βγάλει στη σύνταξη αργότερα γιατί ο άνθρωπος πρέπει να δουλεύει πολύ , και ο Γιωργάκης διοικεί ένα κόμμα που θα θελε να διαλύσει.
Τελικά έχω την εντύπωση πως η πολιτική είναι χειρισμοί αφ υψηλού. Σαν αυτό που έκανε ο Ζαχόπουλος. Να πέφτεις απ τον τέταρτο όροφο δηλαδή, και να κοντεύουν να πεθάνουν ή να τρελαθούν όλοι οι άλλοι εκτός από σένα.
7 σχόλια:
...Να πέφτεις απ τον τέταρτο όροφο δηλαδή, και να κοντεύουν να πεθάνουν ή να τρελαθούν όλοι οι άλλοι εκτός από σένα....
Μάλλον επειδή η πολιτική δεν ήταν ποτέ επάγγελμα αλλά τέχνη ή λειτούργημα όπως σωστά επισημαίνεις.
Έχει σημασία που στοχεύεις, προς ιδίαν αρέσκειαν ή προς των πολλών.
Καλημέρα :-)
Μην είσαι τόσο σίγουρος,
κι αυτός όσο ναναι θα έχει το χρέος του στη Μιχαλού...
Ο πολιτικός καθώς πέφτει από τον 4ο όροφο και φτάνει στον 1ο λέει από μέσα του: "μέχρι εδώ καλά πάμε!" Τελικά κάτι ξέρει παραπάνω!
Aν και δεν νομίζω οτι θα θελε ο Γιώργος να διαλύσει το κόμμα του, συμφωνώ οτι είναι ενα πολυ καλό κείμενο. Εύστοχο.
Και τον Καραμανλή αντε να τον καταπιείς ( που με τίποτα ) αλλα τον Μπούς ;
Θα συμφωνήσω με τον Τζονάκο: το μυαλό του Γιωργάκη δεν φτάνει μέχρι τη διάλυση. Του ταιριάζει περισσότερο η εικόνα εκείνη από το βίντεο για τους Ιταλούς, που δείχνει τον πολιτικό να ριζώνει στην καρέκλα!
Χαχαχα, ε όχι και ρίζες.
Νομίζω οτι ο ΓΑΠ οταν έρθει η ώρα θα το καταλάβει να φύγει, όταν εχει κλείσει τον κύκλο του.
«Η ζωή αλλάζει
δίχως να κοιτάζει
την δικιά σου
μελαγχολία»
@ Παράξενε Ελκυστή(*)
θα ...τεντώσω το ρηθέν σου για να φτάσει το original:
Από τον 100ό όροφο έπεφτε και στον 30ό ερωτηθείς απάντησε:
-So far, so good!
α-α-ε
Ν.
--------
(*) Από τη θεωρία του Χάους δεν είναι αυτό;
Δημοσίευση σχολίου