Δευτέρα 31 Μαρτίου 2008

ΠΕΤΑΕΙ,ΠΕΤΑΕΙ Ο ΦΟΒΟΣ;


Στην ουρά ελέγχου αποσκευών στο Χίθροου, μια κυρία με τα λίγα αγγλικά της και τα πολλά στρογγυλά, βαριά ρο της μητρικής ρώσικης γλώσσας της,ικετεύει τον υπάλληλο του αεροδρομίου, να μην της πάρει από τις αποσκευές μια κρέμα για τα αρθριτικά που υπερβαίνει τα 100 ml. Έτσι ορίζει ο κανονισμός ασφάλειας πτήσεων.
"Μάμα, μάμα..." επαναλαμβάνει συνεχώς προσπαθώντας να εξηγήσει αυτό που μπορεί να καταλάβει ο καθένας:ένα ακριβό ταξίδι στο Λονδίνο,τα μικροδώρα για όλους απ το υστέρημα και η ανεύρεση της θαυματουργής κρέμας που θα κάνει την μαμά να υποφέρει λιγότερο (ή τουλάχιστον έτσι να πιστεύει)
Ο υπάλληλος ακλόνητος πετά την κρέμα στο ειδικό δοχείο μαζί με τις ελπίδες για λίγη κατανόηση. Όσοι περιμένουμε στην ουρά ελέγχου, έχουμε βγάλει τα παπούτσια, (όπως πάλι ορίζει ο κανονοσμός ασφάλειας) για να μην χρειαστεί να κοιμάται η Βασίλισσα με τα δικά της από την ανησυχία τρομοκρατικής επίθεσης.
Στον διπλανό έλεγχο , δεν έχει ζητηθεί από όσους θα ταξιδέψουν,να βγάλουν τα παπούτσια τους. Επίσης δεν μας έχει ζητηθεί να βγάλουμε τα laptop από τις τσάντες μας.
Αντιθέτως στο Ελευθέριος Βενιζέλος, μας ζήτησαν να βγάλουμε τα κομπιούτερ , αλλά όχι τα παπούτσια. Άλλα μέτρα ασφάλειας αυτά. Παπουτσωμένα. Μας έκαναν όμως σωματικό έλεγχο, γιατί το μηχάνημα ελέγχου, για κάποιον περίεργο λόγο (που δεν ισχύει πάλι στο Λονδίνο)χτυπάει σε όλους. Είναι ρυθμισμένο φαίνεται να χτυπάει ακόμη και με τα σφραγίσματα των δοντιών.Ευαίσθητο. Βλέπετε έχουμε...ευαισθησίες ως λαός εμείς.
Και ενώ ισχύουν όλα αυτά (τα δικαιολογημένα θα πουν πολλοί) μέτρα ασφάλειας, στις ίδιες τις βρετανικές πτήσεις από την Αφρική και την Ασία, τα μηχανήματα ελέγχου στα αεροδρόμια είναι ανύπαρκτα. Διεφθαρμένοι υπάλληλοι, διεφθαρμένων κυβερνήσεων, ψαχουλεύουν τα πράγματα με βρώμικα χέρια, ρωτάνε για ηλεκτρονικές συσκευές που δεν ξέρουν ευελπιστώντας να τους τις χαρίσεις, και βολεύονται με κάποιο άρωμα που θα τους δώσεις για να γλυτώσεις όχι τον έλεγχο αλλά τη βρώμα πάνω από τα σώβρακα και τα ξυριστικά σου είδη.
Ο πλανήτης κινδυνεύει αλλά όχι από την τρομοκρατία. Από την υποκρισία τους. Από την προσπάθειά τους, να μας κάνουν όλους παιδιά του φόβου. Του αόριστου φόβου που συμπεριλαμβάνει τα πάντα, άρα πετυχαίνει ένα βασικό. Τη δυνατότητά τους να μας χειρίζονται. Τα μέτρα ασφάλειας δεν θέλουν να αποτρέψουν τους τρομοκράτες. Θέλουν να επιτρέψουν την χειραγώγηση. Αλλιώς θα ήταν τα ίδια παντού
Οι αεροπειρατίες δεν γίνονται ούτε με νυχοκόπτες,ούτε με μπατονέτες για τα αυτιά. Και την 11η Σεπτεμβρίου ,έγιναν με όπλα στην Αμερική. Τα ίδια που χρησιμοποιούνται για να σκοτώσουν παιδιά, άλλα παιδιά και δασκάλους.Γιατί τα όπλα κυκλοφορούν παντού στις ΗΠΑ, και το χρήμα μπορεί να αγοράσει τα πάντα. Και αυτό είναι απολύτως συμβατό με το αμερικανικό όνειρο και τις υπερατλαντικές αξίες.
Αφήστε λοιπόν τα περί "της ασφάλειάς μας", γιατί ήμασταν απολύτως ασφαλείς, πριν κάνετε την υφήλιο να απασφαλίσει την οργή της, απέναντί σας...

(Ευχαριστώ που μου προσέχατε το μαγαζάκι.Ανοίξαμε και σας περιμένουμε)

9 σχόλια:

αθεόφοβος είπε...

Πάντως στην Μπαγκόγκ μια ευγενέστατη υπάλληλος τις κρέμες που η γυναίκα μου νόμιζε ότι μπορεί να περάσει εάν η καθε συσκευασία είναι κάτω των 100ml την έβαλε και τις χώρισε στα ειδικά σακκουλάκια και τα μοίρασε στους υπόλοιπους του γκρούπ.

Βάσκες είπε...

Α ρε Λονδινάκο.

Πήγες τώρα που το ρόδο έφυγε για Ηβηρική.

Τι γίνεται με το Terminal 5, πρόλαβες να ταλαιπωρηθείς;

Υ.Γ. Και εγώ τώρα κάνω catch-up με τα μπλογκ.

sergios είπε...

Ξαναρχόμαστε στο γνωστό ερώτημα για το ποιοι είναι οι πραγματικοί τρομοκράτες.

Καλώς ήρθες. Μας έλειψες!

Βάσσια είπε...

Καλώς τον :-)

Τόσα ωραία συνέβησαν !
(το 2004 που ήμουν τελευταία φορά Αγγλία, δεν με έψαξαν ούτε στο Βενιζέλος, ούτε στο Γκάτγουικ).

Βέβαια, δεν έχει καμία σχέση με αυτό που συμβαίνει όταν ταξιδεύει κάποιος στις Η.Π.Α- αναξιοπρεπές είπε ένας φίλος, για να μη χρησιμοποιήσει καμιά χειρότερη λέξη.

(το μαγαζί όπως το άφησες εε;;;, το "φυλάγαμε" καλά)

Side21 είπε...

Η ασφάλεια και η ανασφάλεια βρίσκεται μέσα στο κεφάλι τους.
Σκέφτομαι τώρα που πυροβόλησαν στο Λονδίνο το παλληκάρι το Μεξικανό επειδή ήταν μελαμψός, κράταγε σακ-βουαγιάζ και περπάταγε γρήγορα ...
Σχιζοφρένεια !!!
Καλώς μας επέστρεψες ...
και ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ...

Ο άλλος είπε...

@ ΟΛΟΥΣ

Καλώς σας βρήκα
Μου λείψατε

marianaonice είπε...

Τι να πω φίλε μου. Υποκρίνομαι στις αλήθειες σου!!
Κάποτε στο Χίθροου μου πήραν ένα μικρό σουγιαδάκι, ενθύμιο της μητέρας μου από τη Βουλγαρία και ένα σχεδόν πλαστικό (εύκαμπτο)ψαλιδάκι ραπτικής που είχα σε ειδική θήκη ραπτικών ανάγκης, στην τσάντα μου. Μάταια παρακαλούσα να μη μου στερήσουν το ενθύμιο της μητέρας μου. Στο τέλος μου είπαν να τους πληρώσω δύο λίρες και να τους δώσω τη διεύθυνσή μου στην Αθήνα, να μου τα στείλουν ταχυδρομικώς. Ακόμη τα περιμένω! Οι απατεώνες μου πήραν και τις δύο λίρες από πάνω!! Σε επιστολή που έστειλα μου απάντησαν ένα Αγγλικό "σόρρυ, αλλά δεν κατέστη δυνατή η αποστολή" και τελειώσαμε...
Πριν δύο χρόνια, μυαλό δεν έβαλα και ξέχασα πάλι το νέο μου σουγιαδάκι που είχα αντικαταστήσει στην τσάντα μου. Το βρήκαν στην Μπαγκόγκ στο ταξίδι μου για Αυστραλία. Μου το πήραν κι αυτό, και φυσικά ούτε κουβέντα δεν ήθελα για να μου το στείλουν ταχυδρομικά!!! Χα,Χα!!
Υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο.
Προφάσεις για να μας περάσουν μέτρα!!
Να είσαι καλά και καλωσόρισες!!

marianaonice είπε...

Διόρθωση λάθους*
Υποκλίνομαι ήθελα να πω και όχι "υποκρίνομαι". Παρασύρθηκα από τις υποκρισίες τους!!

squarelogic είπε...

"Τα μέτρα ασφάλειας δεν θέλουν να αποτρέψουν τους τρομοκράτες. Θέλουν να επιτρέψουν την χειραγώγηση. Αλλιώς θα ήταν τα ίδια παντού"

Μεγαλη αληθεια ειπες!Το 2006 που ταξιδεψα τελευταια φορα Λονδινο,λιγο μετα την εξαρθρωση (υποτιθεμενης?) τρομοκρ.ενεργειας, ηταν πραγματικα εξοργιστικα!Χρειαστηκε να παμε 3 ωρες νωριτερα,να υποστουμε ολα αυτα που περιγραφεις,να παρουμε μαζι μας στο αεροπλανο μονο οτι χωρούσε σε ΜΙΑ σακουλα,και γενικα η ολη εμπειρια με εκανε (κι ας εχω ζησει εκει κι ας εχω ταξιδεψει εκει παμπολλες φορες)να ΜΗΝ θελω να ξαναπαω.
Να ελπιζουμε λες,μηπως βελτιωθει λιγο η κατασταση με τις επικειμενες Προεδρικες εκλογες των ΗΠΑ?
Η δράκα γυρω απ τον πανύβλακα μαλλον φευγει...