Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2008

ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΑΤΥΧΙΑ ΜΟΥ

photo by Ian BC North
Μ αρέσει που χιονίζει, που δεν βλέπω την τύφλα μου, που με ενδιαφέρει μόνο μην αποκλειστώ και παγώσω, που φοβάμαι μην κοπεί το ρεύμα, που δεν έχω τίποτα στο ψυγείο τώρα που και απ έξω ψυγείο είναι (αν ήταν SIEMENS όλο και κάτι μπορεί να είχε μέσα), που έχουν όλοι τα κεφάλια μέσα και που οι λουσάτοι δεν μπορούν να πάνε για σκι γιατί...χιονίζει

'Ετσι και λυώσει το χιόνι, θα ανακαλύψω πάλι πως μας κυβερνά ένας 50χρονος, θέλει να μας κυβερνήσει κάποια στιγμή ένας 33χρονος, μας έχει κάνει μπουρδέλο μια 35χρονη, το ερωτικό πρότυπο το υπερασπίζεται ένας χοντρός 53χρονος, η γυναίκα μου πιστεύει πως είναι 20χρονη, και εγώ δεν πρόκειται να πάρω σύνταξη ούτε 80χρονος. Σαν χώρα με υπόδικους ακούγεται.

2 σχόλια:

Λωτοφάγος είπε...

Γιατί γκρινιάζεις, φίλε μου; Θες κι άλλη απόδειξη ότι στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας χωράνε και παίζουν όλες οι ηλικίες;
Γιατί το ψυγείο σου δεν έχει τίποτε; Μήπως γιατί χτες στα σούπερ μάρκετ είχε τελειώσει το γάλα από το πρωί λες και περιμέναμε επίθεση από τους Τούρκους;

Ο άλλος είπε...

Δεν θέλω να ακούω τίποτα που να θυμίζει έστω και στο χρώμα το χιόνι. Μην ξαναπεις γάλα. Το %&*$# μου