Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2008

Tide


Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος, είχε γράψει κάποτε στην Ελευθεροτυπία, πως ο Νίκος Χατζηνικολάου,"είναι αποστειρωμένος, σαν μια μεγάλη διαφήμιση Tide." Τα χρόνια πέρασαν, ο καθένας ήδη έχει διανύσει δρόμο και ο Νίκος Χατζηνικολάου, είναι αυτός που είναι. Μπορεί πάλι εμείς απλώς να συνηθίσαμε το "Tide".

(Η μάνα μου έπλενε με Tide επί χρόνια και δεν κατάφερε ποτέ να μου εξηγήσει πού οφειλόταν αυτή η συνήθεια της. Ήταν απλώς συνήθεια την οποία μάλιστα θεωρούσε καλύτερη από τις συνήθειες άλλων μανάδων)

Ακούω δύο βδομάδες τώρα, τον Νίκο Χατζηνικολάου, στον ραδιοφωνικό σταθμό στον οποίο είναι και ιδιοκτήτης. Τον ακούω χωρίς το προστατευτικό κέλυφος της αναγνωρισιμότητάς του, χωρίς την αποδοχή που δημιουργεί η γνωστή εικόνα του, χωρίς το αυτονόητο της κυριαρχίας του. Εν ολίγοις χωρίς το "αυτό ξέρω αυτό εμπιστεύομαι" της γνωστής διαφήμισης. Είναι ένας ραδιοφωνικός παραγωγός ανάμεσα σε χιλιάδες στην Αθήνα και όχι ο κυρίαρχος ενός δελτίου που έτσι κι αλλιώς θα δεις. Είναι σαν κάποιος να σου δίνει τη δυνατότητα να τον κρίνεις εξ αρχής. Από μηδενική βάση.

Απογοητευτικός. Με χιούμορ Λυκείου. Κάτι ανάμεσα σε Τράγκα και Λιάτσο. Με ακροβασίες σε νεωτερισμούς που του είναι ξένοι. Πλέει αργά στην επιφάνεια χωρίς τη γνώση της βουτιάς. Αποκαλεί με ευκολία τις φήμες που έχει συγκεντρώσει "ρεπορτάζ" και κάνει άτεχνα παιχνίδι με συμφέροντα που ταιράζουν στη γραμμή πλεύσης του εκδοτικού "συγκροτήματός" του.

Δραματική ήταν η εκπομπή με τον Μπιλ Γκέιτζ, στην οποία ο κύριος Χατζηνικολάου, αναρωτήθηκε πώς είναι δυνατόν ένας τόσο κακοντυμένος άντρας να είναι τόσο πετυχημένος. Έλα ντε!

Ο Νίκος Χατζηνικολάου είναι δέσμιος της εικόνας και εραστής της εικόνας του. Και μαζί με αυτόν και μεις. Χωρίς αυτή δεν υπάρχει. Η εικόνα δεν είναι ουσία, αλλά μπορεί να γίνει αν αυτή μόνο είναι η εικόνα σου. Όπως ακριβώς στις διαφημίσεις του Tide...

5 σχόλια:

marianaonice είπε...

Πολύ ωραίο!! Πράγματι και εγώ αυτή την εντύπωση είχα για το Χατζηνικολάου! Αποστειρωμένος!! Του πάει γάντι! Και εγώ τον άκουσα στο ραδιοφωνικό σταθμό του και δεν μου έλεγε τίποτε... Όπως λες καμία αναγνωρισιμότητα.
Καλό σου Σ/Κ.

Υ.Γ. Αν θέλεις εικόνες από Αγιάσο μπορείς να μπεις στο www.stavrosfoto.blogspot.com

Κούκος είπε...

Kαι επειδή το Tide είναι σε υποχώρηση θα μπορούσες να τον παρουσιάσεις με το Skip: Αστραφτερή καθαριότητα.
Πολύ εύστοχο κείμενο!

Ο άλλος είπε...

Μαριάνα ευχαριστώ για τις φωτό
Καλέ μου κούκε το skip το συνιστούν 29 κατασκευαστές πλυντηρίων. Τον κύριο Χατζηνικολάου, δεν τον συνιστούν πια και πολλοί.Η τηλεόραση κουράστηκε και η ίδια να ανακυκλώνεται και ψάχνει λύσεις. Τόσα χρόνια αυτοί οι άνθρωποι φρόντιζαν να κρατάνε το χώρο γύρω τους καμμένο τοπίο για να φαντάζουν σημαντικοί.Υπάρχουν καλοί δημοσιογράφοι με γνώσεις τους οποίους δεν θα δεις δίπλα στον Χατζηνικολάου. Τόσα χρόνια την μοναδική που δέχτηκε δίπλα του ήταν η Ζαχαρέα.Γιατί μέσω αυτής εξασφάλιζε σχέσεις με την κυβέρνηση και βέβαια σε καμία περίπτωση δεν θεωρούσε πως τον απειλεί.Φαντάζει σοβαρός δίπλα σε καρικατούρες τύπου Τράγκα, Κακαουνάκη κλπ.

Βάσσια είπε...

Άλλε, αυτή είναι η εικόνα του ακριβώς.
Κι είναι κρίμα, γιατί, πιοστεύω ότι κάπου μέσα του έχει να δώσει στην δημοσιογραφία.
Αρκεί το εγώ του να τον αφήσει.
:-)

Λωτοφάγος είπε...

"Φαντάζει σοβαρός δίπλα σε καρικατούρες τύπου Τράγκα, Κακαουνάκη κ.λπ."
Σίγουρα! Είναι και θέμα αισθητικής, ωραίου χαμόγελου, σωστής χρήσης της γλώσσας και της φωνής. Ευγενικός, ωραιοπαθής, ατσαλάκωτος. Άρεσε και στις γυναίκες. Στο ραδιόφωνο δεν υπάρχει εικόνα, συνεπώς εκεί ξεχωρίζει η ήρα από το στάρι!